Ku vemi shpesh?

Te dashur miq,

Secili nga ne e ka nje vend te preferuar, nje qoshke te qytetit, apo nje koderz, nje lendine apo edhe nje kafe, nje lulishte qofte edhe nje shtet te dashur ku mezi sa pret qe te kthehet.

Te gjithe kemi nje pale krahe ku mund te strukemi dhe te rehatohemi si ne ditet me diell ashtu edhe ne ditet e rrebeshta e me ere.

Kam ne dore nje liber me lirika te Lasgush Poradecit dhe nuk do te rri pa e ndare me ju magjine e shpirtit te tij krijues.

Shijojeni dhe mire u takofshim neser per caj jeshil me xhenxhefil:-)

 Me dashuri,
Edi Gogu


KU VEMI SHPESH?

Ne zemer  t'ende vetem une,
Ne zemer t'ime vetem ti,
Dhe jashte bota fjaletare
 Dhe jashte syri plot zili.

 Dh'ashtu filluam perngahera
 Nje vetesi plot embelsi,
 Te mos na shohe syr' i botes
 Mos na zemrosh, moj njerezi.
 
 Dhe ikm' e ikme gjith-me large,
 Dyke kerkuar pak liri,
 Qe me tu ndezur flah' e drites,
 Gjer me te mugetit te zi.
 

Gjer ne mesnate e pasmesnate,
 Oh! e pangopura arrati!
 Un' hijerende e nurerresuar
 Ti buzendritur ne stoli.

Ner ato male-shtatmedhaja,
 Ner ato pyje me fshehtesi.
 N'ato mburima lozonjare,
 N'ata shkembenj plot llaftari.


Ku fryn nje ere pastersije,
 e vetetin nje bukuri,
 E rritet malli posi deti,
 E ndizet zemera ne gji.
 

Ku nuku duket asnjeri,
 Ku vemi shpesh une e ti,
 Ku djeg si zjarr, moj dashuri,
 Ku ndrin si yll, o perendi.

                               LASGUSH