Ju pershendes te gjithave kudo ku jeni, ne zyre, ne internet kafe, ne shtepi, ne kopesht duke shijuar rrezet e ngrohta te diellit e duke kontrolluar posten tuaj elektronike.
Kam nje lajm shume te mire te cilin deshiroj qe ta ndaj menjehere me ju. Takimi i "gocave" per caj, embelsira e biseda (i cili eshte shtyre per mungese vendi te mjaftueshem) tani do te rifilloje serish.
Nje here ne dy jave te dielave pasdite do te mblidhemi ne takimin "PASDITJA IME" tek nje salle fantastike dhe pervecse mund te vini vete dhe te shijojme nje pasdite shplodhese ne shoqerine e njera-tjetres, mund te merrni me vehte edhe femijet.
Ne salle ka nje vend te vecante edhe per femijet. Vetem sigurohuni qe t'u merrni femijeve dicka per te pire me vehte dhe ndonje loder me te cilen te mund te luajne apo edhe te mund ta shkembejne per te luajtur me femijet e tjere gjate kohes se qendrimit.
Takimi do te jete diten e diele ora 17:00. Takimi i pare do te jete ne date 4 prill dhe meqe nuk e dini vendin le te takohemi ne 16:55 tek trotuari perpara portes hyrese per tek kompleksi DINAMO. Une do te jem aty per t'ju pritur dhe shoqeruar tek salla e cila eshte 30 m me tutje.
Une do sjell termus me caj dhe biskota. Ne javet ne vazhdim koordinojme grafikun e embelsirave.
Pra e permbledhur me pak fjale, nje here ne dy jave do te takohemi per te biseduar ne nje menyre shume miqesore, "grarore", mbi jeten tone, sfidat e prinderimit, sfidat e te qenit bashkeshorte, profesioniste e mire, mike e mire e shume sfida te tjera te cilat nuk po i listoj.
Ju lutem, me lajmeroni per pjesemarrjen tuaj qe te di sesi te organizoj gjerat. Merrni femijet nese doni apo nuk keni se ku ti lini. Merruni ndonje loder qe te kene me se te luajne per nje kohe prej gati 1 ore e ca.
Nese deshironi merrni me vehte edhe shoqe apo mikesha tuajat.
Ju lutem mos harroni te me dergoni nje konfirmim me sms apo eml, apo mesazh ne FB, qe te di se ke te pres tek vendtakimi. Nese nuk vini dot ne takimin e pare, me thoni dhe une dal ju pres ne takimin e ardhshem.
Detajet e kontaktit i keni tek http://profamilja.wordpress.com
Ju mirepres per caj prej verteti:-)
"PASDITJA IME" le te na sherbeje si nje takim shplodhes, energji riperterites dhe te na ndihmoje te shijojme miqesine e sho-shoqes:-)
Miqesisht
edi gogu
Friday, March 26, 2010
Thursday, March 25, 2010
Nevoja mashkullore
Hej goca si jeni sot?
Cfare punesh keni mundur te beni deri tani? Hmm, nuk tingellojne keq te gjitha keto qe ju listoni me mendjen tuaj. Edhe une kam bere nje "mal" me pune, por thashe te bej nje pushim disa minutesh e te pijme nje filxhan caj se bashku si zakonisht.
Ndodh shpesh qe ne biseda mes mikeshash (te pakten mua me ka ndodhur)te ngrihet e te ngrihet e njejta pyetje; "A i kuptojme dot te gjitha nevojat e meshkujve?"
Aty plas e qeshura dhe pasi shohim njera-tjeren ne sy fillon nje diskutim i gjate i zjarrte qe nese e kemi ne terezi mund te vazhdoje me dite te tera.
Meqe sot une gezoj statusin e nje femre te martuar, atehere do te shkruaj nga ky kendveshtrim; pra nga statusi i nja bashkeshorteje. Nese ju gezoni nje status tjeter dhe keni nje mendim tjeter, jeni te mireprituta ta bashkangjisni:-)
Se pari parimi kryesor qe nje marredhenie dashurore martesore te funksionoje me se miri eshte qe bashkeshortet ta duan njeri tjetrin pa pare se kush e do tjetrin me shume.
Cdo bashkeshort ka nevoje qe gruaja e tij ta doje ate ne menyre fizike, ti tregoje dashuri, ngohtesi, afrimitet dhe te kene nje jete seksuale te shendetshme e te permbushur.
Cdo bashkeshort ka nevoje qe gruaja e tij ta doje ate emocionalisht, menderisht dhe shpirterisht; per ti treguar atij kujdes emicional, respekt, besim tek menyra sesi ai udheheq familjen, duke e inkurajuar ate ne zgjedhjet e veshtira dhe duke e mbeshtetur ate ne vendimet jetesore.
Ndoshta ju mund te keni shume pyetje ne keto momente qe po lexoni mendimet e mia te shkruara tani, por une kam deshira ta shtjelloj secilen nga keto nevoja ne ditet ne vazhdim.
Ndonjehere behemi egoiste dhe mendojme vetem per veten tone, per ndjenjat tona, per menyrn sesi ndihemi ne dhe nuk mendojme aspak per pertneret, te dashurit apo bashkeshortet tane.
E pastaj vrasim mendjen se perse gjerat nuk shkojne aq mire apo perse ata kerkojne qe t'i permbushin nevojat e tyre diku tjeter?
Nese e heqim fokusin nga vetja, gjerat do te shkojne me mire. Ju siguroj.
Te dashura mikesha, ne keni lene vetem mua te flas. Mirepres te degjoj zerin tuaj.
Rilidhemi neser.
Qofshi mire:-)
Perqafime,
Edi Gogu
Cfare punesh keni mundur te beni deri tani? Hmm, nuk tingellojne keq te gjitha keto qe ju listoni me mendjen tuaj. Edhe une kam bere nje "mal" me pune, por thashe te bej nje pushim disa minutesh e te pijme nje filxhan caj se bashku si zakonisht.
Ndodh shpesh qe ne biseda mes mikeshash (te pakten mua me ka ndodhur)te ngrihet e te ngrihet e njejta pyetje; "A i kuptojme dot te gjitha nevojat e meshkujve?"
Aty plas e qeshura dhe pasi shohim njera-tjeren ne sy fillon nje diskutim i gjate i zjarrte qe nese e kemi ne terezi mund te vazhdoje me dite te tera.
Meqe sot une gezoj statusin e nje femre te martuar, atehere do te shkruaj nga ky kendveshtrim; pra nga statusi i nja bashkeshorteje. Nese ju gezoni nje status tjeter dhe keni nje mendim tjeter, jeni te mireprituta ta bashkangjisni:-)
Se pari parimi kryesor qe nje marredhenie dashurore martesore te funksionoje me se miri eshte qe bashkeshortet ta duan njeri tjetrin pa pare se kush e do tjetrin me shume.
Cdo bashkeshort ka nevoje qe gruaja e tij ta doje ate ne menyre fizike, ti tregoje dashuri, ngohtesi, afrimitet dhe te kene nje jete seksuale te shendetshme e te permbushur.
Cdo bashkeshort ka nevoje qe gruaja e tij ta doje ate emocionalisht, menderisht dhe shpirterisht; per ti treguar atij kujdes emicional, respekt, besim tek menyra sesi ai udheheq familjen, duke e inkurajuar ate ne zgjedhjet e veshtira dhe duke e mbeshtetur ate ne vendimet jetesore.
Ndoshta ju mund te keni shume pyetje ne keto momente qe po lexoni mendimet e mia te shkruara tani, por une kam deshira ta shtjelloj secilen nga keto nevoja ne ditet ne vazhdim.
Ndonjehere behemi egoiste dhe mendojme vetem per veten tone, per ndjenjat tona, per menyrn sesi ndihemi ne dhe nuk mendojme aspak per pertneret, te dashurit apo bashkeshortet tane.
E pastaj vrasim mendjen se perse gjerat nuk shkojne aq mire apo perse ata kerkojne qe t'i permbushin nevojat e tyre diku tjeter?
Nese e heqim fokusin nga vetja, gjerat do te shkojne me mire. Ju siguroj.
Te dashura mikesha, ne keni lene vetem mua te flas. Mirepres te degjoj zerin tuaj.
Rilidhemi neser.
Qofshi mire:-)
Perqafime,
Edi Gogu
Wednesday, March 24, 2010
Kotesi e kotesive
Ja ju u ritakuam serish:-)
Sa bukur dukeni me keto ngjyra te lehta pranverore. Ju shkojne shume me tonalitetet e lekures, por edhe me buzagazin qe ju zbukuron fytyren.
Nuk e di, mbase gjithe ky gazmend na vjen nga "prekja" e lehte magjike e parveres. Me pelqen shume fjala parvere, megjithese eshte motra binjake e fjales pranvere:-)
Uroj te keni pasur plane ditore jo shume te ngjeshura, pasi afatet sikur ta marrin frymen fare. E jo vetem aq, por ndonjehere me ngjan sikur jane ca zinxhire te rende qe te kane ngerthyer shpirtin dhe nuk te lene te qete derisa te ta nxjerrin gezimin qe te ka mbetur brenda shpirtit deri ne piken e fundit.
Punojme, lodhemi, stresohemi, acarojme vehten dhe te tjeret. Perse? Kot, sepse ne fund te fundit gjithcka eshte thjesht nje perpjekje per te kapur eren. Asgje me shume.
Ke punuar me orar te zgjatur per nje vit te tere per kete projekt kaq te rendesishem dhe ja ne momentin kyc, te ze nje grip me 40 temperature dhe ti nuk grihesh dot nga shtrati. Gjithe ajo pune iku dem. Ne fakt jo, sepse e prezantoi bashkekolegu qe t'i nuk e duron dot.
Stermundohesh andej e kendej per tu siguruar femijeve te tu nje te ardhme te mire, shkollim jashte shtetit, shtepi ne plazh, makine te re cdo tri vjet e ku e di une se cfare. Punon se do qe te dashurve te tu te mos u mungoje asgje, por ama ata ty nuk te shohin me sy fare, madje as ne fundjave sepse te duhet te vesh neper ca udhetime biznesi. Vajza martohet dhe kur e sheh te dale e veshur nuse nga dera e shtepise, atehere ti kujtohesh se nuk ke ndenjur vetem per vetem me te si baba e bije qe kur ishte 1 vjec.
Jemi krijesa qe jepemi dashje pa dashje pas kotesive. Mendojme se bejme gjerat e duhura, por anashkalojme gjerat e rendesishme.
Nje grua, femijet, bashkeshorti, nje nene, nje baba, nje mik, do te kenaqen me shume me prezencen tende sesa me buqeten e shtrenjte te luleve qe ti ua dergon me poste ne mungese te prezences tende ne darke "per arsye pune".
Ne fund te fundit te gjithe kapemi ne rrjeten e kotesive. Gjerat e rendesishme ne jete, nuk kerkojne shpenzime, por vemendje dhe shume dashuri.
Askush nuk tha ne shtratin e tij te vdekjes "Ah, sikur te kisha kaluar me shume kohe ne zyre, por do te doja te kisha qendruar me shume prane jush".
Mania per te bere para me thase, mania per tu bere i famshem, mania per te qene i pushtetshem e shume te tjera si keto, ne fund te fundit jane thjesht marrezi te marrezive dhe kotesi e kotesive, pasi te mbajne larg njerezve te dashur e te shtrenjte.
Me duhet te shkoj pasi me bie telefoni.
Pafshim:-)neser
edi gogu
Sa bukur dukeni me keto ngjyra te lehta pranverore. Ju shkojne shume me tonalitetet e lekures, por edhe me buzagazin qe ju zbukuron fytyren.
Nuk e di, mbase gjithe ky gazmend na vjen nga "prekja" e lehte magjike e parveres. Me pelqen shume fjala parvere, megjithese eshte motra binjake e fjales pranvere:-)
Uroj te keni pasur plane ditore jo shume te ngjeshura, pasi afatet sikur ta marrin frymen fare. E jo vetem aq, por ndonjehere me ngjan sikur jane ca zinxhire te rende qe te kane ngerthyer shpirtin dhe nuk te lene te qete derisa te ta nxjerrin gezimin qe te ka mbetur brenda shpirtit deri ne piken e fundit.
Punojme, lodhemi, stresohemi, acarojme vehten dhe te tjeret. Perse? Kot, sepse ne fund te fundit gjithcka eshte thjesht nje perpjekje per te kapur eren. Asgje me shume.
Ke punuar me orar te zgjatur per nje vit te tere per kete projekt kaq te rendesishem dhe ja ne momentin kyc, te ze nje grip me 40 temperature dhe ti nuk grihesh dot nga shtrati. Gjithe ajo pune iku dem. Ne fakt jo, sepse e prezantoi bashkekolegu qe t'i nuk e duron dot.
Stermundohesh andej e kendej per tu siguruar femijeve te tu nje te ardhme te mire, shkollim jashte shtetit, shtepi ne plazh, makine te re cdo tri vjet e ku e di une se cfare. Punon se do qe te dashurve te tu te mos u mungoje asgje, por ama ata ty nuk te shohin me sy fare, madje as ne fundjave sepse te duhet te vesh neper ca udhetime biznesi. Vajza martohet dhe kur e sheh te dale e veshur nuse nga dera e shtepise, atehere ti kujtohesh se nuk ke ndenjur vetem per vetem me te si baba e bije qe kur ishte 1 vjec.
Jemi krijesa qe jepemi dashje pa dashje pas kotesive. Mendojme se bejme gjerat e duhura, por anashkalojme gjerat e rendesishme.
Nje grua, femijet, bashkeshorti, nje nene, nje baba, nje mik, do te kenaqen me shume me prezencen tende sesa me buqeten e shtrenjte te luleve qe ti ua dergon me poste ne mungese te prezences tende ne darke "per arsye pune".
Ne fund te fundit te gjithe kapemi ne rrjeten e kotesive. Gjerat e rendesishme ne jete, nuk kerkojne shpenzime, por vemendje dhe shume dashuri.
Askush nuk tha ne shtratin e tij te vdekjes "Ah, sikur te kisha kaluar me shume kohe ne zyre, por do te doja te kisha qendruar me shume prane jush".
Mania per te bere para me thase, mania per tu bere i famshem, mania per te qene i pushtetshem e shume te tjera si keto, ne fund te fundit jane thjesht marrezi te marrezive dhe kotesi e kotesive, pasi te mbajne larg njerezve te dashur e te shtrenjte.
Me duhet te shkoj pasi me bie telefoni.
Pafshim:-)neser
edi gogu
Tuesday, March 23, 2010
Vemendje non -stop
"Cupa" si ju kam? A e shijuat ndopak fundjaven e gjate? Si e kaluat? Cfare bete?
Une kalova shume mire. Ne njeren prej diteve shkuam ne Durres me femijet dhe u kenaqem duke luajtur buze detit e duke ndertuar keshtjella prej rere.
Aman, o Zot, cfare fantazie kane femijet.
Ata mund te marrin nje detaj shume te vogel dhe ta sterhollojne ate deri ne ate pike ku imagjinate jon eprej te rrituri veshtire se mund te arrije.
Une kam nje koncept te ndryshem te ndertimit te keshtjellave prej rere. krahasuar me ate qe kane femijet tane. Ata i konceptojne dhe ndertojne ndryshe dhe madje edhe i "zbukurojne" ndryshe.
keshtjellat e "kohes sime" nuk kishin porta prej hekuri apo prej druri, ato kishin vetem disa carje te medha qe te linin te kuptoje se aty ishin portat e keshtjelles. Djali yne u mor gjate me mbledhjen e drureve te holle prej te cileve sajoi portat e drunjta te keshtjelles.
Pas cdo gjeje te re qe benin ne keshtjelle vijonte e njejta pyetje "Ba, ma e pate kete?"
Ne ishim te vemendshem qe te vinim re cdo detaj te ri qe i shtohej keshtjelles dhe pas nje ore e dinim me saktesi se cfare rradhe pune ishte ndjekur per ndertimin e keshtjelles prej rere.
Femijet jane krijesa shume inteligjente dhe megjithese mund te mos e artikulojn eme fjale ne ate moment ate qe ndjejne apo perceptojne, ata jane ne gjendje qe ta kuptojne shume mire nese ti si prind u ke dhene te gjithe vemendjen qe ata kane nevoje apo thjesht u ke tundur koken kot, per tu bere qejfin.
Ato sy te sinqerte jane ne gjendje te hetojne vertetesine e memdimeve dhe te vepromeve tona prej te rriturish, sado te padeshifrueshme te mendojme ne qe jane ato.
Femijet tane kane nevoje per te njejten vemendje si kur bejne detyrat e matematikes ashtu edhe kur mesojne qe te lyejne me boje kepucet e lojes. Atyre ju mjafton fakti qe kane vemendjen tone, nuk ka rendesi se cfare gjeje jane duke bere ata.
Ndonjehere te rriturit "kapen ne gracke" duke e hedhur vemendjen vetem mbi nevojat dhe mbi veten e tyre, nderkohe qe femijet kane nevoje per vemendjen e prinderve "non stop".
Te dashura mikesha,
Ritakohemi neser ne te njejtin vend, ne te njejten ore per caj.
E juaja,
Edi Gogu
Une kalova shume mire. Ne njeren prej diteve shkuam ne Durres me femijet dhe u kenaqem duke luajtur buze detit e duke ndertuar keshtjella prej rere.
Aman, o Zot, cfare fantazie kane femijet.
Ata mund te marrin nje detaj shume te vogel dhe ta sterhollojne ate deri ne ate pike ku imagjinate jon eprej te rrituri veshtire se mund te arrije.
Une kam nje koncept te ndryshem te ndertimit te keshtjellave prej rere. krahasuar me ate qe kane femijet tane. Ata i konceptojne dhe ndertojne ndryshe dhe madje edhe i "zbukurojne" ndryshe.
keshtjellat e "kohes sime" nuk kishin porta prej hekuri apo prej druri, ato kishin vetem disa carje te medha qe te linin te kuptoje se aty ishin portat e keshtjelles. Djali yne u mor gjate me mbledhjen e drureve te holle prej te cileve sajoi portat e drunjta te keshtjelles.
Pas cdo gjeje te re qe benin ne keshtjelle vijonte e njejta pyetje "Ba, ma e pate kete?"
Ne ishim te vemendshem qe te vinim re cdo detaj te ri qe i shtohej keshtjelles dhe pas nje ore e dinim me saktesi se cfare rradhe pune ishte ndjekur per ndertimin e keshtjelles prej rere.
Femijet jane krijesa shume inteligjente dhe megjithese mund te mos e artikulojn eme fjale ne ate moment ate qe ndjejne apo perceptojne, ata jane ne gjendje qe ta kuptojne shume mire nese ti si prind u ke dhene te gjithe vemendjen qe ata kane nevoje apo thjesht u ke tundur koken kot, per tu bere qejfin.
Ato sy te sinqerte jane ne gjendje te hetojne vertetesine e memdimeve dhe te vepromeve tona prej te rriturish, sado te padeshifrueshme te mendojme ne qe jane ato.
Femijet tane kane nevoje per te njejten vemendje si kur bejne detyrat e matematikes ashtu edhe kur mesojne qe te lyejne me boje kepucet e lojes. Atyre ju mjafton fakti qe kane vemendjen tone, nuk ka rendesi se cfare gjeje jane duke bere ata.
Ndonjehere te rriturit "kapen ne gracke" duke e hedhur vemendjen vetem mbi nevojat dhe mbi veten e tyre, nderkohe qe femijet kane nevoje per vemendjen e prinderve "non stop".
Te dashura mikesha,
Ritakohemi neser ne te njejtin vend, ne te njejten ore per caj.
E juaja,
Edi Gogu
Saturday, March 20, 2010
Rol i braktisur
Te dashura mikesha si jeni ju?
Ju kerkoj ndjese per mungesen time, por problemet me lidhjen me internetin nuk me kane lejuar qe te "vij" ne takimin tone te cajit. Ky shkrim pakez i gjate eshte pjesa e dyte e shkrimit te meparshem te cilin nese keni kohe mund ta lexoni ne versionin e plote tek faqja tjeter e imja http://profamilja.wordpress.com
Nderkohe dua t'ju uroj pushime te bukura dhe nje kohe te mrekullueshme ne kete fundjave te gjate:-)
Nuk e di se cfare jeni duke bluar neper mendjet tuaja, gjate kesaj kohe, por mendimi qe me pershkon mendjen ne kete moment eshte qe njeriu ka tendencen te rebeloje dhe te braktise rolin qe ai ka ne jete dhe ne shoqeri. Eshte e tmerrshme te shikosh nje familje, nje shoqeri, nje gjini qe braktis me deshire rolin dhe pergjegjesite e veta.
Cfare do te ndodhte nese gruri do te zgjidhte te mos piqej e te na jepte drithin? Cfare do te ndodhte nese dielli do te zgjidhte te mos na ngrohte nje dite? Cfare do te ndodhte nese syri do te zgjidhte te mos shihte me? Cfare do te ndodhe nese nje grua nuk deshiron qe te jete grua, nese nuk deshiron qe te kujdeset per familjen dhe femijet e vet?
Ne fakt ne jemi deshmitare te ketij fenomeni, te fenomenit te braktisjes me deshire te rolit qe nje grua ka si ne familje ashtu edhe ne shoqeri. Braktisja e rolit te nenes, edukueses, trajnueses se femijeve te vet ka ndikim si ne jeten e familjes ashtu edhe ne jeten e zhvillimin e shoqerise.
E shikojme kete fakt te pasqyruar tek brezi i te rinjve dhe tek brezi i atyre qe sapo kane hyre ne adoleshence.
I gjithe ai brez “kelthet” me ze te larte nje nevoje te madhe e te papermbushur per dashuri, nje nevoje per afirmim, nje nevoje per mbeshtetje. Nese nje mama zgjedh te braktise rolin e saj si mbeshtetese e femijes se saj, cfare do te ndodhe me ate femije?
Kush do t’ja jape dashurine dhe vemendjen qe ata kane nevoje?
Ne pjesen me te madhe, njerezit e gabuar ne kohen e gabuar dhe ne menyren e gabuar. Eshte pikerisht ky momenti kur adoleshentet fillojne lidhjet e para dashurore, te cilat shume shpejt perfundojne ne zhgenjime, pasoja dhe lendime te pashlyeshme.
Gjithmone e me shume shohim femije qe rriten vetem nga gjysherit apo dadot dhe i shohin prinderit e tyre, vetem dy ore perpara gjumit. A mund ta mendoni se cili eshte ndikimi i prinderve brenda ketyre dy oreve?
Nje dado kujdeset si nje dado dhe ajo nuk mund te zevendesoje kurre vendin e mamit. Nje gjyshe mbetet nje gjyshe dhe nuk mund te behet mami i nje bebeje, vetem une dhe ti mund te jemi vete zonja te shtepive dhe te familjeve tona.
Po te ishte ndryshe Perendia do ua kishte dhene familjet dhe femijet tane gjysherve apo kujdestareve dhe jo neve. Jo. Perendia na i ka dhene ne dhe eshte pergjegjesia jone qe te kujdesemi per ta.
Doja t’ju inkurajoja qe te mos i anashkaloni pergjegjesite tuaja dhe Perendia do t’ju bekoje me frutin e mundit dhe te duarve tuaja.
Te punosh brenda shtepise nuk do te thote qe je e papune, do te thote qe ti po investon ne jeten e femijeve te tu dhe po specializohesh ne karrieren tende si grua brenda shtepise dhe familjes tende.
Ka shume gra qe punojne jashte shtepise ne nje profesion te caktuar kur femijet rriten dhe arrijne nje fare moshe. Por kjo nuk do te thote qe te qenit shtepiake eshte nje pune me pak permbushese sesa te qenit e punesuar jashte shtepise.
Problemi eshte qe njerezit mendojne qe ne kemi nevoje per nje pune qe te quhemi persona te plotesuar e qe mund te veme ne perdorim trurin.
ME SE MERRESH?-
Eshte pyetja qe drejton gjithkush pasi eshte prezantuar me dike tjeter. Nuk shtrohet ideja se a ke nje pune jashte shtepise. Eshte shume e rendesishme se cfare punesh ke ne planin tend ditor.
Nese je e ndershme me vetveten do kuptosh nese te qenit grua, amvise, apo nene eshte ne vend paresor apo dytesor dhe rezultatet po te tilla do te jene. Nese punoni jashte sthtepise, sigurohuni qe prioritet ti keni ne fokus.
Shume njerez nuk arrijne ta kuptojne dot thirrjen e nje gruaje, te nje nene dhe gjithckaje qe duhet te beje ajo.Ka raste qe behen te bezdisshem te gjithe ata njerez qe pyesin a punon, apo je THJESHT shtepiake. Si mund te behet kjo pyetje kur pershkrimi i punes se nje gruaje, mamaje eshte si meposhte:
JAM GRUA, MAMA, MIKE, bije e prinderve te mi, MBAJTESE SEKRETESH, KESHILLTARE PERSONALE, E DASHURA E TIM SHOQI, GJYQTARJA E ZENKAVE E DEBATEVE, PAQERUAJTESJA, GRUAJA E PASTRIMIT, RROBALARESJA, SHOFERJA, DEKORUESJA E BRENDSHME E SHTEPISE, KOPSHTARJA, PIKTORJA, BOJAXHIA, MANIKYRISTJA, BERBERJA, SPECIALISTJA E HEKUROSJES DHE PASTRIMIT KIMIK, MENAXHERJA E TAKIMEVE PER TE GJITHE FAMILJEN, ZONJA QE BEN PAZARIN, MBAJTESJA E LIBRIT FINANCIAR TE FAMILJES, BASHKE MENAXHUESJA E TE ARDHURAVE FAMILJARE, SEKRETARJA PERSONALE, MESUESJA, DISIPLINUESJA, INFERMIERJA, DIAGNOSTIKUESJA, EKSPERTJA E MARREDHENIEVE ME PUBLIKUN, DIETOLOGIA DHE SHKENCETARJA E USHQIMIT TE SHENDETSHEM, FURRTARJA, SHEFJA E KUZHINES, KOORDINATORJA E MODES DHE LETERSHKRUESJA PER TE DY FAMILJET TONA.
JAM AGJENTE UDHETIMESH, TERAPISTE E TE FOLURIT, SHEFE E SIGURISE, HIDRAULIKE E MARANGOZE DHE PADYSHIM NXITESJA PER TE BERE QOKAT E HARRUARA.
GJATE DITES DUHET TE PARAQITEM E GEZUAR, TE DUKEM BUKUR DHE TE BEHEM GATI PER 5 MINUTA PER CDO TE PAPRITUR. Jam krahu i djathte i tim shoqi dhe mikesha me e ngushte e femijeve te mi. Pse pak jane keto?
Me gjithe keto cilesi e pergjegjesi jam e lumtur te jem SHTEPIAKE E BEKUAR. PO TI e dashur mike si ndihesh?
Fillo ti shohesh gjerat nen kete kendveshtrim dhe falenderoje Zotin qe te ke besuar kaq shume pergjegjesi. Ti shtepiake e bekuar je person i pazevendesueshem per familjen tende. E tille je edhe per mua sepse te kam bashkeudhetare fisnike ne rrugetimin e gruas dhe memesise.
Miqesisht:-)
Edi Gogu
Ju kerkoj ndjese per mungesen time, por problemet me lidhjen me internetin nuk me kane lejuar qe te "vij" ne takimin tone te cajit. Ky shkrim pakez i gjate eshte pjesa e dyte e shkrimit te meparshem te cilin nese keni kohe mund ta lexoni ne versionin e plote tek faqja tjeter e imja http://profamilja.wordpress.com
Nderkohe dua t'ju uroj pushime te bukura dhe nje kohe te mrekullueshme ne kete fundjave te gjate:-)
Nuk e di se cfare jeni duke bluar neper mendjet tuaja, gjate kesaj kohe, por mendimi qe me pershkon mendjen ne kete moment eshte qe njeriu ka tendencen te rebeloje dhe te braktise rolin qe ai ka ne jete dhe ne shoqeri. Eshte e tmerrshme te shikosh nje familje, nje shoqeri, nje gjini qe braktis me deshire rolin dhe pergjegjesite e veta.
Cfare do te ndodhte nese gruri do te zgjidhte te mos piqej e te na jepte drithin? Cfare do te ndodhte nese dielli do te zgjidhte te mos na ngrohte nje dite? Cfare do te ndodhte nese syri do te zgjidhte te mos shihte me? Cfare do te ndodhe nese nje grua nuk deshiron qe te jete grua, nese nuk deshiron qe te kujdeset per familjen dhe femijet e vet?
Ne fakt ne jemi deshmitare te ketij fenomeni, te fenomenit te braktisjes me deshire te rolit qe nje grua ka si ne familje ashtu edhe ne shoqeri. Braktisja e rolit te nenes, edukueses, trajnueses se femijeve te vet ka ndikim si ne jeten e familjes ashtu edhe ne jeten e zhvillimin e shoqerise.
E shikojme kete fakt te pasqyruar tek brezi i te rinjve dhe tek brezi i atyre qe sapo kane hyre ne adoleshence.
I gjithe ai brez “kelthet” me ze te larte nje nevoje te madhe e te papermbushur per dashuri, nje nevoje per afirmim, nje nevoje per mbeshtetje. Nese nje mama zgjedh te braktise rolin e saj si mbeshtetese e femijes se saj, cfare do te ndodhe me ate femije?
Kush do t’ja jape dashurine dhe vemendjen qe ata kane nevoje?
Ne pjesen me te madhe, njerezit e gabuar ne kohen e gabuar dhe ne menyren e gabuar. Eshte pikerisht ky momenti kur adoleshentet fillojne lidhjet e para dashurore, te cilat shume shpejt perfundojne ne zhgenjime, pasoja dhe lendime te pashlyeshme.
Gjithmone e me shume shohim femije qe rriten vetem nga gjysherit apo dadot dhe i shohin prinderit e tyre, vetem dy ore perpara gjumit. A mund ta mendoni se cili eshte ndikimi i prinderve brenda ketyre dy oreve?
Nje dado kujdeset si nje dado dhe ajo nuk mund te zevendesoje kurre vendin e mamit. Nje gjyshe mbetet nje gjyshe dhe nuk mund te behet mami i nje bebeje, vetem une dhe ti mund te jemi vete zonja te shtepive dhe te familjeve tona.
Po te ishte ndryshe Perendia do ua kishte dhene familjet dhe femijet tane gjysherve apo kujdestareve dhe jo neve. Jo. Perendia na i ka dhene ne dhe eshte pergjegjesia jone qe te kujdesemi per ta.
Doja t’ju inkurajoja qe te mos i anashkaloni pergjegjesite tuaja dhe Perendia do t’ju bekoje me frutin e mundit dhe te duarve tuaja.
Te punosh brenda shtepise nuk do te thote qe je e papune, do te thote qe ti po investon ne jeten e femijeve te tu dhe po specializohesh ne karrieren tende si grua brenda shtepise dhe familjes tende.
Ka shume gra qe punojne jashte shtepise ne nje profesion te caktuar kur femijet rriten dhe arrijne nje fare moshe. Por kjo nuk do te thote qe te qenit shtepiake eshte nje pune me pak permbushese sesa te qenit e punesuar jashte shtepise.
Problemi eshte qe njerezit mendojne qe ne kemi nevoje per nje pune qe te quhemi persona te plotesuar e qe mund te veme ne perdorim trurin.
ME SE MERRESH?-
Eshte pyetja qe drejton gjithkush pasi eshte prezantuar me dike tjeter. Nuk shtrohet ideja se a ke nje pune jashte shtepise. Eshte shume e rendesishme se cfare punesh ke ne planin tend ditor.
Nese je e ndershme me vetveten do kuptosh nese te qenit grua, amvise, apo nene eshte ne vend paresor apo dytesor dhe rezultatet po te tilla do te jene. Nese punoni jashte sthtepise, sigurohuni qe prioritet ti keni ne fokus.
Shume njerez nuk arrijne ta kuptojne dot thirrjen e nje gruaje, te nje nene dhe gjithckaje qe duhet te beje ajo.Ka raste qe behen te bezdisshem te gjithe ata njerez qe pyesin a punon, apo je THJESHT shtepiake. Si mund te behet kjo pyetje kur pershkrimi i punes se nje gruaje, mamaje eshte si meposhte:
JAM GRUA, MAMA, MIKE, bije e prinderve te mi, MBAJTESE SEKRETESH, KESHILLTARE PERSONALE, E DASHURA E TIM SHOQI, GJYQTARJA E ZENKAVE E DEBATEVE, PAQERUAJTESJA, GRUAJA E PASTRIMIT, RROBALARESJA, SHOFERJA, DEKORUESJA E BRENDSHME E SHTEPISE, KOPSHTARJA, PIKTORJA, BOJAXHIA, MANIKYRISTJA, BERBERJA, SPECIALISTJA E HEKUROSJES DHE PASTRIMIT KIMIK, MENAXHERJA E TAKIMEVE PER TE GJITHE FAMILJEN, ZONJA QE BEN PAZARIN, MBAJTESJA E LIBRIT FINANCIAR TE FAMILJES, BASHKE MENAXHUESJA E TE ARDHURAVE FAMILJARE, SEKRETARJA PERSONALE, MESUESJA, DISIPLINUESJA, INFERMIERJA, DIAGNOSTIKUESJA, EKSPERTJA E MARREDHENIEVE ME PUBLIKUN, DIETOLOGIA DHE SHKENCETARJA E USHQIMIT TE SHENDETSHEM, FURRTARJA, SHEFJA E KUZHINES, KOORDINATORJA E MODES DHE LETERSHKRUESJA PER TE DY FAMILJET TONA.
JAM AGJENTE UDHETIMESH, TERAPISTE E TE FOLURIT, SHEFE E SIGURISE, HIDRAULIKE E MARANGOZE DHE PADYSHIM NXITESJA PER TE BERE QOKAT E HARRUARA.
GJATE DITES DUHET TE PARAQITEM E GEZUAR, TE DUKEM BUKUR DHE TE BEHEM GATI PER 5 MINUTA PER CDO TE PAPRITUR. Jam krahu i djathte i tim shoqi dhe mikesha me e ngushte e femijeve te mi. Pse pak jane keto?
Me gjithe keto cilesi e pergjegjesi jam e lumtur te jem SHTEPIAKE E BEKUAR. PO TI e dashur mike si ndihesh?
Fillo ti shohesh gjerat nen kete kendveshtrim dhe falenderoje Zotin qe te ke besuar kaq shume pergjegjesi. Ti shtepiake e bekuar je person i pazevendesueshem per familjen tende. E tille je edhe per mua sepse te kam bashkeudhetare fisnike ne rrugetimin e gruas dhe memesise.
Miqesisht:-)
Edi Gogu
Tuesday, March 16, 2010
Punon jashte apo brenda shtepise?
Te shtrenjta mikesha si jeni sot? Une mire, pak e lodhur se na eshte prishur ashensori dhe jam ngjitur ne kat te nente disa here ne kembe. Do thoni qe ben mire se eshte fiskulture, por me shume se dy here, kthehet ne zbor:-)
U bene disa dite qe kam qene ne mes te disa bisedave rreth rolit te gruas ne familje dhe ne shoqeri. Po hedh nxitimthi disa mendime dhe kam deshire ta vazhdojme kete teme edhe ne ditet ne vazhdim. Si thoni? Por dua edhe mendimet tuaja. Ok?
Sado qe te ndryshojne kohet dhe te evoluoje shoqeria njerezore, thirrja dhe pergjegjesite e femrave, grave mbeten po te njejtat.
Vjen nje dite qe mosha e femijerise i le vendin adoleshences. Adoleshenca na percjell me dashuri drejt rinise dhe nje pjekurie qe shoqeron kete moshe.
Martesa dhe te qenit bashkeshorte jane stacionet e nje jete te re, perkrah personit me te cilin nderton nje jete te re. Me pas bekimi me femije te jep mundesine te provosh ndjesite te qenit mama dhe prind.
E keshtu ndersa ditet kalojne, ndryshojne edhe sfidat e pergjegjesite e nje femre, te nje gruaje, por ato jane pothuajse te njejta per te gjitha ne. Ne te gjitha jemi bija, bashkeshorte, mama, gjyshe, mikesha ne momente te caktuara te jetes sone.
Menyra sesi ne zgjedhim t’i permbushim apo t’i anashkalojme keto thirrje e pergjegjesi ne jete, ndryshojne nga njera grua tek tjetra.
Familjet, grate nisur nga nevojat familjare, nga deshira per te punuar jashte shtepise e per tu afirmuar si edhe te ndikuar nga levizjet e ndryshme shoqerore kane krijuar konceprin qe te jesh shtepiake do te thote te jesh nje njeri me pak i vlefshem apo nje krijese me e ulet se te tjeret.
Te dashura mikesha, mos harroni qe ne jemi nena, mama qe kujdesemi per femijet tane te sapolindur, disa muajsh apo edhe qe jane ne kopesht edhe ne shkolle.
Sa keq me vjen, qe fjala mama nuk eshte dot nje fjale tjeter me e komplikuar qe te permbaje brenda edhe rolin e gruas si sjellese e femijes ne jete, bashkeshorte, moter, edukuese, rritese e femijeve.
Mos e lejoni veten tuaj t’ju binde se te jesh shtepiake eshte nje gje e keqe apo e shemtuar. Mos e lejoni shoqerine qe te neperkembe rolin tuaj dhe punen tuaj. mos lejoni askend qe t’ju binde se nuk ja vlen qe te jesh, grua, te jesh mama.
Dhe mos harroni te shtrenjtat e mia qe ceshtja nuk shtrohet thjesht vetem nese ke nje pune jashte shtepise dhe mund te sillni ne shtepi te ardhura te taksueshme.
Ju e dini me mire se une qe punet ne shtepi jane te panumerta dhe se askush nuk mund ta kryeje misionin tone te kujdestarise aq mire sa ne edhe ne vendin tone.
Ne fakt eshte me e thjeshte qe te punosh jashte shtepise, tete ore dhe gjate ketij orari te pish disa kafe me shoqet dhe te shkembesh ndonje muhabet, nderkohe qe femijet jane ne kopesht apo nen kujdesin e ndonje kujdestari.
Te punosh ne shtepi dhe te kujdesesh vete per edukimin e femijeve, eshte nje pune pa orar te caktuar, sepse puna hap punen dhe femijet kerkojne vemendje gjate gjithe kohes.
Kete fakt nuk e kam thene une, por e kam cituar te pohuar nga shume gra qe thone “se eshte me mire te mbyllesh punen brenda tete oreve” sesa te punosh pa orar, e thene ndryshe me orar te tejzgjatur brenda shtepise.
Miqesisht
Edi Gogu
U bene disa dite qe kam qene ne mes te disa bisedave rreth rolit te gruas ne familje dhe ne shoqeri. Po hedh nxitimthi disa mendime dhe kam deshire ta vazhdojme kete teme edhe ne ditet ne vazhdim. Si thoni? Por dua edhe mendimet tuaja. Ok?
Sado qe te ndryshojne kohet dhe te evoluoje shoqeria njerezore, thirrja dhe pergjegjesite e femrave, grave mbeten po te njejtat.
Vjen nje dite qe mosha e femijerise i le vendin adoleshences. Adoleshenca na percjell me dashuri drejt rinise dhe nje pjekurie qe shoqeron kete moshe.
Martesa dhe te qenit bashkeshorte jane stacionet e nje jete te re, perkrah personit me te cilin nderton nje jete te re. Me pas bekimi me femije te jep mundesine te provosh ndjesite te qenit mama dhe prind.
E keshtu ndersa ditet kalojne, ndryshojne edhe sfidat e pergjegjesite e nje femre, te nje gruaje, por ato jane pothuajse te njejta per te gjitha ne. Ne te gjitha jemi bija, bashkeshorte, mama, gjyshe, mikesha ne momente te caktuara te jetes sone.
Menyra sesi ne zgjedhim t’i permbushim apo t’i anashkalojme keto thirrje e pergjegjesi ne jete, ndryshojne nga njera grua tek tjetra.
Familjet, grate nisur nga nevojat familjare, nga deshira per te punuar jashte shtepise e per tu afirmuar si edhe te ndikuar nga levizjet e ndryshme shoqerore kane krijuar konceprin qe te jesh shtepiake do te thote te jesh nje njeri me pak i vlefshem apo nje krijese me e ulet se te tjeret.
Te dashura mikesha, mos harroni qe ne jemi nena, mama qe kujdesemi per femijet tane te sapolindur, disa muajsh apo edhe qe jane ne kopesht edhe ne shkolle.
Sa keq me vjen, qe fjala mama nuk eshte dot nje fjale tjeter me e komplikuar qe te permbaje brenda edhe rolin e gruas si sjellese e femijes ne jete, bashkeshorte, moter, edukuese, rritese e femijeve.
Mos e lejoni veten tuaj t’ju binde se te jesh shtepiake eshte nje gje e keqe apo e shemtuar. Mos e lejoni shoqerine qe te neperkembe rolin tuaj dhe punen tuaj. mos lejoni askend qe t’ju binde se nuk ja vlen qe te jesh, grua, te jesh mama.
Dhe mos harroni te shtrenjtat e mia qe ceshtja nuk shtrohet thjesht vetem nese ke nje pune jashte shtepise dhe mund te sillni ne shtepi te ardhura te taksueshme.
Ju e dini me mire se une qe punet ne shtepi jane te panumerta dhe se askush nuk mund ta kryeje misionin tone te kujdestarise aq mire sa ne edhe ne vendin tone.
Ne fakt eshte me e thjeshte qe te punosh jashte shtepise, tete ore dhe gjate ketij orari te pish disa kafe me shoqet dhe te shkembesh ndonje muhabet, nderkohe qe femijet jane ne kopesht apo nen kujdesin e ndonje kujdestari.
Te punosh ne shtepi dhe te kujdesesh vete per edukimin e femijeve, eshte nje pune pa orar te caktuar, sepse puna hap punen dhe femijet kerkojne vemendje gjate gjithe kohes.
Kete fakt nuk e kam thene une, por e kam cituar te pohuar nga shume gra qe thone “se eshte me mire te mbyllesh punen brenda tete oreve” sesa te punosh pa orar, e thene ndryshe me orar te tejzgjatur brenda shtepise.
Miqesisht
Edi Gogu
Sunday, March 14, 2010
Fruta ne mikrovale dhe pakez embelsi
Miremengjes te dashura mikesha!
Ju uroj nje fillimjave sa me diellore dhe dite plot buzagaz:-)
Ju kerkoj ndjese qe ne fundjave nuk "kam mundur dot" te vij per caj, por kam pasur ca probleme teknike me kompjuterin tim.
E rendesishme eshte qe jam ketu tani dhe do t'i le menjane ankesat, se nuk shijohet caji me biseda te tilla.
E dini cfare kam bere keto dite qe nuk jemi "takuar" bashke? Pervecse kam ushtruar detyrat e mia si bashkeshorte, mama dhe zonje shtepie, se bashku me vajzen kemi qepur canta prej cope. Sa qejf!!! Vajza kishte temperature prej mese nje jave dhe gjendja emocionale ishte bere paksa e parehatshme, keshtu qe mendova te benim dicka (ne momentet e renies se temperatures)e cila do ta permiresonte gjendjen e saj emocionale.
Punuam per nje ore e pak dhe pas asaj kohe kishim nje cante prej cope se ciles i gezoheshim te dyja.
Ndersa dje ne dreke, provova nje recete frutash te perpunuara per 5 minuta ne mikrovale. Hmmmm, e shijshme pafund!!!
Per 4 persona duhen 3 banane dhe 1 molle mesatare. I presim bananet ne copa me madhesi prej 3 cm dhe mollet ne feta shume te holla. Shtrojini ne nje ene qelqi per mikrovale duke kombinuar nje cope banane me nje shtrese mollesh. Pasi ta keni mbaruar se rradhituri sasine e frutave, shtoni mbi fruta arra te grira, pak kanelle dhe 2 luge supe mjalte.
Futeni ne mikrovale ne 700W per 6 minuta dhe sherbejeni te ngrohte. Sipas deshires mund t'i hidhni siper pak krem shllak apo cokollate te grire holle.
Ju keshilloj miqesisht ta shoqeroni me nje filxhan caji bliri:-)Frutat e gatuara ne kete menyre jane nje "embelsire" shume e mire dhe e shendetshme per nje vakt fundjave me familjen tuaj!!!
Nderkohe, mos harroni qe cdo dite ka nevoje per embelsine tuaj. Embelsia juaj te shtrenjtat e mia nuk tregtohet ne asnje dyqan apo supermarket, ndaj edhe eshte e nje vlere te jashtezakonshme.
Ju e keni ne dore per t'ua embelsuar ose jo diten njerezve tuaj me te shtrenjte. Nje buzeqeshje, nje puthje, nje perqafim, nje veshtrim, nje fjale e embel kane vlere me shume se mijera thesare.
Ndoshta ju nuk ndiheni mire sot, apo nuk jeni ne gjendje per te qene te "embla", por mos harroni qe vetem ju e keni ne dore ta embelsoni apo ta hidheroni veten tuaj te paren dhe marredheniet me te tjeret.
Nuk po them qe ta mpini realitetin, por vetem te provoni ti "shtoni" dites tuaj pak "embelsues" ne vend te "uthulles".
Jua garantoj (me eksperiencen e vete provuar) qe funksionon:-)
Se shpejti do ju lajmeroj qe te takohemi e te pijme caj "prej verteti", OK?
Kaloshi mire sot:-)
E juaja,
Edi Gogu
Ju uroj nje fillimjave sa me diellore dhe dite plot buzagaz:-)
Ju kerkoj ndjese qe ne fundjave nuk "kam mundur dot" te vij per caj, por kam pasur ca probleme teknike me kompjuterin tim.
E rendesishme eshte qe jam ketu tani dhe do t'i le menjane ankesat, se nuk shijohet caji me biseda te tilla.
E dini cfare kam bere keto dite qe nuk jemi "takuar" bashke? Pervecse kam ushtruar detyrat e mia si bashkeshorte, mama dhe zonje shtepie, se bashku me vajzen kemi qepur canta prej cope. Sa qejf!!! Vajza kishte temperature prej mese nje jave dhe gjendja emocionale ishte bere paksa e parehatshme, keshtu qe mendova te benim dicka (ne momentet e renies se temperatures)e cila do ta permiresonte gjendjen e saj emocionale.
Punuam per nje ore e pak dhe pas asaj kohe kishim nje cante prej cope se ciles i gezoheshim te dyja.
Ndersa dje ne dreke, provova nje recete frutash te perpunuara per 5 minuta ne mikrovale. Hmmmm, e shijshme pafund!!!
Per 4 persona duhen 3 banane dhe 1 molle mesatare. I presim bananet ne copa me madhesi prej 3 cm dhe mollet ne feta shume te holla. Shtrojini ne nje ene qelqi per mikrovale duke kombinuar nje cope banane me nje shtrese mollesh. Pasi ta keni mbaruar se rradhituri sasine e frutave, shtoni mbi fruta arra te grira, pak kanelle dhe 2 luge supe mjalte.
Futeni ne mikrovale ne 700W per 6 minuta dhe sherbejeni te ngrohte. Sipas deshires mund t'i hidhni siper pak krem shllak apo cokollate te grire holle.
Ju keshilloj miqesisht ta shoqeroni me nje filxhan caji bliri:-)Frutat e gatuara ne kete menyre jane nje "embelsire" shume e mire dhe e shendetshme per nje vakt fundjave me familjen tuaj!!!
Nderkohe, mos harroni qe cdo dite ka nevoje per embelsine tuaj. Embelsia juaj te shtrenjtat e mia nuk tregtohet ne asnje dyqan apo supermarket, ndaj edhe eshte e nje vlere te jashtezakonshme.
Ju e keni ne dore per t'ua embelsuar ose jo diten njerezve tuaj me te shtrenjte. Nje buzeqeshje, nje puthje, nje perqafim, nje veshtrim, nje fjale e embel kane vlere me shume se mijera thesare.
Ndoshta ju nuk ndiheni mire sot, apo nuk jeni ne gjendje per te qene te "embla", por mos harroni qe vetem ju e keni ne dore ta embelsoni apo ta hidheroni veten tuaj te paren dhe marredheniet me te tjeret.
Nuk po them qe ta mpini realitetin, por vetem te provoni ti "shtoni" dites tuaj pak "embelsues" ne vend te "uthulles".
Jua garantoj (me eksperiencen e vete provuar) qe funksionon:-)
Se shpejti do ju lajmeroj qe te takohemi e te pijme caj "prej verteti", OK?
Kaloshi mire sot:-)
E juaja,
Edi Gogu
Thursday, March 11, 2010
Caj i shendetshem
Ju pershendes te gjitheve:-)
Nuk e di sesi ka qene dita juaj deri tani, por une kam pasur nje dhimbje koke (migrene) te tmerrshme. Kam shijuar disa kupa me caj bimor dhe ndihem "aromatike" se brendshmi.
Po mendoja qe nje kupe caji e mire, te ben vertet te ndihesh mire. Ka vertet rendesi qe te zgjedhesh shijen e duhur dhe do te provosh nje ndjenje kenaqesie, shplodhjeje dhe qetesie.
Nderkohe qe trupi shijon kete leng te mrekullueshem qe kalon ngadale permes fytit deri ne stomak, mendoj qe edhe shpirti ka nevoje per nje "caj shplodhes".
Nje "recete caji" i shendetshem per sot do te ishte "Shtojini nje mase durimi, cdo situate te veshtire. Mos ia ktheni askujt te keqen me te keqe. Perpiquni qe te jetoni ne paqe dhe te keni marredhenie te mira me te gjithe ata qe ju rrethojne."
Te dashur miq, mos harroni qe kjo eshte nje recete caji e shendetshme dhe "konsumimi" i tij eshte me zgjedhje te lire :-)
Lidhemi neser. Ju pershendes:-)
Edi Gogu
Nuk e di sesi ka qene dita juaj deri tani, por une kam pasur nje dhimbje koke (migrene) te tmerrshme. Kam shijuar disa kupa me caj bimor dhe ndihem "aromatike" se brendshmi.
Po mendoja qe nje kupe caji e mire, te ben vertet te ndihesh mire. Ka vertet rendesi qe te zgjedhesh shijen e duhur dhe do te provosh nje ndjenje kenaqesie, shplodhjeje dhe qetesie.
Nderkohe qe trupi shijon kete leng te mrekullueshem qe kalon ngadale permes fytit deri ne stomak, mendoj qe edhe shpirti ka nevoje per nje "caj shplodhes".
Nje "recete caji" i shendetshem per sot do te ishte "Shtojini nje mase durimi, cdo situate te veshtire. Mos ia ktheni askujt te keqen me te keqe. Perpiquni qe te jetoni ne paqe dhe te keni marredhenie te mira me te gjithe ata qe ju rrethojne."
Te dashur miq, mos harroni qe kjo eshte nje recete caji e shendetshme dhe "konsumimi" i tij eshte me zgjedhje te lire :-)
Lidhemi neser. Ju pershendes:-)
Edi Gogu
Wednesday, March 10, 2010
Fara dashurie :-)
Mire se u takuam:-)
Mbase eshte cudi ta thuash, por "riti i te shijuarit te nje filxhani caji" se bashku na ka bere goxha miq. Te pakten keshtu eshte per mua :-)
Mbreme teksa pastroja nje sirtar timin gjeta disa shenime te cilat une i konsideroj "thesar te pacmueshem" te jetes sime". E dini cfare jane?
Jane shenime, letra, kartolina dhe vizatime qe femijet e mi me kane dhuruar mua. Jane aq te bukura e te dashura (per mua) saqe une lumturohem dhe me "shkon goja vesh me vesh" sa here qe i shoh.
Ne fakt "zanafilla" e ketyra pusullave eshte e hershme dhe, daton me 1 vjetorin e vajzes tone. Ne i shkruam asaj kartolina urimi dhe i ruajtem ato per t'ja lexuar cdo vit per ditelindje. Nderkohe megjithese aji ishte vetem 2 vjec, apo 3 une vazhdoja t'i shkruaja kartolina apo "pusulla dashurie", pa qene nevoja qe te prisja ditelindjen e saj. I shkruaja (dhe vazhdoj t'i shkruaj) fjale te embla perkedhelie dhe vleresimi, inkurajimi dhe nxitjeje. FEMIJET E CDO MOSHE (perfshi edhe vete ne) KANE NEVOJE TE DEGJOJNE NGA PRINDERIT E TYRE FJALET "JAM KRENAR PER TY!"
Me djalin bera te njejten gje, por ne nje menyre shume me mashkullore. Kartolinat i zgjidhja me keshtjella, me Bob ndertuesin apo me kalores te mesjetes dhe i shkruaja fjale si "kaloresi i vogel i zemres sime" apo fjale inkurajuese per te qene nje djale-burre i sjellshem, i kujdesshem dhe fisnik.
Djali eshte me "doreshtrenguar" me "pusullat" sesa vajzat, sepse te tilla jane meshkujt nga natyra, ndersa vajza eshte shume me doreleshuar. Me ka mbuluar me trendafila letre, kartolina e pusulla.
Po kopjoj permbajtjen e njeres prej tyre e cila me beri te qesh pafund. Eshte shkruar ne dhjetor 2008 dhe une e kisha harruar permbajtjen e saj derisa e rilexova serish. Lepushka ime ka permbledhur shume dashuri dhe humor ne ato 3-4 fjali:-)
Ja c'me shkruan Princesha ime: "E dashur mami,
Vetem dy rreshta.
Vishu mire, mblidh dru per zjarrin, qesh me shpesh!
Merr mjalte per ne dimer, kerce mire!
Je nje engjell.
Me dashuri,
A."
Sa here qe e lexoj me duket vetja sikur jam personazh i Winnie the Pooh dhe vajza ime me jep "porosi" te tilla.
Nuk kam c'te shtoj me, vetem qe u kenaqa qe "pashe" sesi ajo fare dashurie qe une mbolla qellimisht para 11 vjetesh permes kartolinave qe i shkruaja sime bije, ka filluar te jape frut. Ky eshte vec nje shembull i thjeshte, por gjithesecili e vendos vete se cfare fare dashurie do te mbjelle.
Padyshim qe nje dite ajo do te cele...:-) ne kohen e duhur, ne stinen e duhur:-)
Perzemersisht,
Edi Gogu
Mbase eshte cudi ta thuash, por "riti i te shijuarit te nje filxhani caji" se bashku na ka bere goxha miq. Te pakten keshtu eshte per mua :-)
Mbreme teksa pastroja nje sirtar timin gjeta disa shenime te cilat une i konsideroj "thesar te pacmueshem" te jetes sime". E dini cfare jane?
Jane shenime, letra, kartolina dhe vizatime qe femijet e mi me kane dhuruar mua. Jane aq te bukura e te dashura (per mua) saqe une lumturohem dhe me "shkon goja vesh me vesh" sa here qe i shoh.
Ne fakt "zanafilla" e ketyra pusullave eshte e hershme dhe, daton me 1 vjetorin e vajzes tone. Ne i shkruam asaj kartolina urimi dhe i ruajtem ato per t'ja lexuar cdo vit per ditelindje. Nderkohe megjithese aji ishte vetem 2 vjec, apo 3 une vazhdoja t'i shkruaja kartolina apo "pusulla dashurie", pa qene nevoja qe te prisja ditelindjen e saj. I shkruaja (dhe vazhdoj t'i shkruaj) fjale te embla perkedhelie dhe vleresimi, inkurajimi dhe nxitjeje. FEMIJET E CDO MOSHE (perfshi edhe vete ne) KANE NEVOJE TE DEGJOJNE NGA PRINDERIT E TYRE FJALET "JAM KRENAR PER TY!"
Me djalin bera te njejten gje, por ne nje menyre shume me mashkullore. Kartolinat i zgjidhja me keshtjella, me Bob ndertuesin apo me kalores te mesjetes dhe i shkruaja fjale si "kaloresi i vogel i zemres sime" apo fjale inkurajuese per te qene nje djale-burre i sjellshem, i kujdesshem dhe fisnik.
Djali eshte me "doreshtrenguar" me "pusullat" sesa vajzat, sepse te tilla jane meshkujt nga natyra, ndersa vajza eshte shume me doreleshuar. Me ka mbuluar me trendafila letre, kartolina e pusulla.
Po kopjoj permbajtjen e njeres prej tyre e cila me beri te qesh pafund. Eshte shkruar ne dhjetor 2008 dhe une e kisha harruar permbajtjen e saj derisa e rilexova serish. Lepushka ime ka permbledhur shume dashuri dhe humor ne ato 3-4 fjali:-)
Ja c'me shkruan Princesha ime: "E dashur mami,
Vetem dy rreshta.
Vishu mire, mblidh dru per zjarrin, qesh me shpesh!
Merr mjalte per ne dimer, kerce mire!
Je nje engjell.
Me dashuri,
A."
Sa here qe e lexoj me duket vetja sikur jam personazh i Winnie the Pooh dhe vajza ime me jep "porosi" te tilla.
Nuk kam c'te shtoj me, vetem qe u kenaqa qe "pashe" sesi ajo fare dashurie qe une mbolla qellimisht para 11 vjetesh permes kartolinave qe i shkruaja sime bije, ka filluar te jape frut. Ky eshte vec nje shembull i thjeshte, por gjithesecili e vendos vete se cfare fare dashurie do te mbjelle.
Padyshim qe nje dite ajo do te cele...:-) ne kohen e duhur, ne stinen e duhur:-)
Perzemersisht,
Edi Gogu
Tuesday, March 9, 2010
Infermiere buzagaz
Si ju kam? Une jam mire. Femijet m'i ka zene gripi, ndaj edhe nuk u bera dot mbare per caj sot.
E keni parasysh vete ju kete gjendjen gripale neper shtepi, kur 3/4 e familjes teshtin, kollitet, ka dhimbje gryke, temperature, ka nevoje per caj, lengje frutash te shtrydhura, puthje, perqafime, llastime etj.
Me nje fjale gjendje spitalore, por qe infermieren e ke "tenden" dhe ta ben sherbimin me merak e dashuri dhe nuk ke nevoje qe t'i japesh 200 lek qe te te beje sherbim te mire.
Madje ne kete rast, perfitimi eshte qe infermierja punon me perkushtim tri turne pa bere asnje ankese dhe e ben me dashuri dhe me merak te madh, madje shpeshhere thote;"Aman, te semurem une, se te keta te mite nuk duroj dot fare".
Me duket se "infermieren" e keni "ushtruar" edhe juve nga pak ne kete sezon te gjate e te lagesht dimri. Une ju uroj sherim te shpejte te gjithe te semureve, shume durim e force "infermiereve" te shtrenjta dhe mos harroni qe nje buzeqeshje e ben cdo gje te duket me e bukur.
Madje edhe ilaci me "farmak' duket mjalte i shoqeruar me nje buzeqeshje:-)
"Takohemi" neser per caj ne te njejtin vend!
Buzagaz:-)
Edi Gogu
E keni parasysh vete ju kete gjendjen gripale neper shtepi, kur 3/4 e familjes teshtin, kollitet, ka dhimbje gryke, temperature, ka nevoje per caj, lengje frutash te shtrydhura, puthje, perqafime, llastime etj.
Me nje fjale gjendje spitalore, por qe infermieren e ke "tenden" dhe ta ben sherbimin me merak e dashuri dhe nuk ke nevoje qe t'i japesh 200 lek qe te te beje sherbim te mire.
Madje ne kete rast, perfitimi eshte qe infermierja punon me perkushtim tri turne pa bere asnje ankese dhe e ben me dashuri dhe me merak te madh, madje shpeshhere thote;"Aman, te semurem une, se te keta te mite nuk duroj dot fare".
Me duket se "infermieren" e keni "ushtruar" edhe juve nga pak ne kete sezon te gjate e te lagesht dimri. Une ju uroj sherim te shpejte te gjithe te semureve, shume durim e force "infermiereve" te shtrenjta dhe mos harroni qe nje buzeqeshje e ben cdo gje te duket me e bukur.
Madje edhe ilaci me "farmak' duket mjalte i shoqeruar me nje buzeqeshje:-)
"Takohemi" neser per caj ne te njejtin vend!
Buzagaz:-)
Edi Gogu
Sunday, March 7, 2010
"Maje piedestalit "per nje dite ... ne zemer te jetes pergjithmone
Miremengjes dhe shume urime per nje jave sa me te kendshme!
Ah, harrova, mbase sot nuk do te keni kohe per "cajin tone" te perditshem pasi ne te gjithe vendin festohet. Festohet 8 Marsi i "famshem", dita e vetme kur shoqeria shqiptare ben sikur e ve ne qender te vemendjes gruan.
Ne fakt gruaja nuk ka nevoje fare per ate vemendje fallco qe media apo shoqatat e ndryshme mundohen qe t'i japin me rastin e kesaj dite. Gruaja ka nevoje per vemendjen dhe piedestalin e familjes se saj; bashkeshortit dhe femijeve te saj.
Te dashura mikesha ne kete dite 8 marsi, ashtu si edhe ne ditet e tjera qe ne shijojme caj se bashku une ju dua dhe ju respektoj njesoj sepse ju jeni kaq unike dhe e pasuroni jeten time. Ju pershendes me kete mini ese-ne me poshte te cilen e kam shkruar posacerisht per ju ( ua e kopjova besnikerisht Kocin tek "Zonja nga qyteti" :-)))
GRATE, KETO KRIJESA KAQ TE VECANTA
Jeta eshte e mbushur me gjurmet e shpirtit te tyre. Miresia ka simbol buzeqeshjen e tyre, surprizat lundrojne neper fantazite e mendjes se tyre. Femijet rriten me ane te dashurise qe ato dine ta japin ne nje menyre shume unike. Miqesia mes tyre eshte e fresket dhe e embel si mjalte i kulluar qe sheron plaget e shpirtit.
Ato dine te qajne dhe te qeshin; dine te duan dhe te ... duan serish, dine te kendojne e te vallezojne si engjejt, dine te gezohen dhe te trishtohen edhe per gjera fare te vogla. Dine te puthin e te perkedhelin, nuk te puthin po si perkedhele.
Dine te falin edhe kur nuk eshte per te falur; dine te durojne edhe kur durimit i ka afruar afati i skadences. Dine te gatuajne edhe kur frigoriferi ka vetem kos; dine te qepin edhe kur modeli qe ti do ka dale jashte mode me kohe. Dine te te degjojne edhe pse vdesin qe te tjeret ti degjojne ato.
Dine te te lavderojne edhe pse ti je per tu zene me shpulla; dine te kombinojne ngjyrat edhe pse ty me ngjyren e shpirtit te shkon vetem “jeshilja zhuzhak”.
Dine te te lene te pushosh, ndonese vdesin per pak gjume ne dreke. Dine te thone qe nuk dine cdo gje dhe jane te vullnetshme per te mesuar gjera te reja.
Dine te ruajne sekretet me te thella dhe dine te bejne surprizat me te paimagjinueshme. Dine te te bejne te ndihesh i vecante dhe dine te te bejne qe te kompozosh kenge per to. Dine te kursejne dhe dine di te shpenzojne te gjitha kursimet per nje cingerrime te momentit.
Dine te te inkurajojne dhe kur shpirti i tyre qan nga lendimi. Dine te te sjellin ne jete e Zoti i meson si te te mbajne te shendetshem ne kete jete. Dine te te mesojne te flasesh e ndonjehere nuk dine si te shprehen ngaqe ndiejne kaq shume.
Grate keto krijesa kaq te vecanta jane nje mister cdo dite i hulumtueshem.
Ne cdo cilesi une shoh secilen prej jush. Jeni frymemarrja e jetes!
Me admirim e dashuri,
E juaja,
Edi Gogu
Ah, harrova, mbase sot nuk do te keni kohe per "cajin tone" te perditshem pasi ne te gjithe vendin festohet. Festohet 8 Marsi i "famshem", dita e vetme kur shoqeria shqiptare ben sikur e ve ne qender te vemendjes gruan.
Ne fakt gruaja nuk ka nevoje fare per ate vemendje fallco qe media apo shoqatat e ndryshme mundohen qe t'i japin me rastin e kesaj dite. Gruaja ka nevoje per vemendjen dhe piedestalin e familjes se saj; bashkeshortit dhe femijeve te saj.
Te dashura mikesha ne kete dite 8 marsi, ashtu si edhe ne ditet e tjera qe ne shijojme caj se bashku une ju dua dhe ju respektoj njesoj sepse ju jeni kaq unike dhe e pasuroni jeten time. Ju pershendes me kete mini ese-ne me poshte te cilen e kam shkruar posacerisht per ju ( ua e kopjova besnikerisht Kocin tek "Zonja nga qyteti" :-)))
GRATE, KETO KRIJESA KAQ TE VECANTA
Jeta eshte e mbushur me gjurmet e shpirtit te tyre. Miresia ka simbol buzeqeshjen e tyre, surprizat lundrojne neper fantazite e mendjes se tyre. Femijet rriten me ane te dashurise qe ato dine ta japin ne nje menyre shume unike. Miqesia mes tyre eshte e fresket dhe e embel si mjalte i kulluar qe sheron plaget e shpirtit.
Ato dine te qajne dhe te qeshin; dine te duan dhe te ... duan serish, dine te kendojne e te vallezojne si engjejt, dine te gezohen dhe te trishtohen edhe per gjera fare te vogla. Dine te puthin e te perkedhelin, nuk te puthin po si perkedhele.
Dine te falin edhe kur nuk eshte per te falur; dine te durojne edhe kur durimit i ka afruar afati i skadences. Dine te gatuajne edhe kur frigoriferi ka vetem kos; dine te qepin edhe kur modeli qe ti do ka dale jashte mode me kohe. Dine te te degjojne edhe pse vdesin qe te tjeret ti degjojne ato.
Dine te te lavderojne edhe pse ti je per tu zene me shpulla; dine te kombinojne ngjyrat edhe pse ty me ngjyren e shpirtit te shkon vetem “jeshilja zhuzhak”.
Dine te te lene te pushosh, ndonese vdesin per pak gjume ne dreke. Dine te thone qe nuk dine cdo gje dhe jane te vullnetshme per te mesuar gjera te reja.
Dine te ruajne sekretet me te thella dhe dine te bejne surprizat me te paimagjinueshme. Dine te te bejne te ndihesh i vecante dhe dine te te bejne qe te kompozosh kenge per to. Dine te kursejne dhe dine di te shpenzojne te gjitha kursimet per nje cingerrime te momentit.
Dine te te inkurajojne dhe kur shpirti i tyre qan nga lendimi. Dine te te sjellin ne jete e Zoti i meson si te te mbajne te shendetshem ne kete jete. Dine te te mesojne te flasesh e ndonjehere nuk dine si te shprehen ngaqe ndiejne kaq shume.
Grate keto krijesa kaq te vecanta jane nje mister cdo dite i hulumtueshem.
Ne cdo cilesi une shoh secilen prej jush. Jeni frymemarrja e jetes!
Me admirim e dashuri,
E juaja,
Edi Gogu
Friday, March 5, 2010
Dashuri qe ne kohen e pampersit...
Ju pershendes dhe ju falenderoj perzemersisht qe keni lexuar shkrimet e mia dhe jo vetem aq, por edhe keni postuar komente:-)
Dashuria eshte nje nder ndjenjat me te bukura dhe komplekse qe ne perjetojme pergjate jetes sone. Dashuria eshte nje ndjenje kaq madheshtore dhe shumeperfshirese. Ne kete copez shkrimi e kam fjalen specifikisht per ate lloj dashurie qe ndiejme ndaj nje mashkulli dhe qe na ben te perjetojme "ate lodrimin e fluturave ne stomak".
Eshte normale qe ne nje moshe te caktuar te ndjehesh ashtu per nje person te caktuar, por si i behet kur "bombardimi" me ngacmime dhe stimuj dashurore fillon qe ne kohen kur ti mban veshur poshte fustanit me lulka apo poshte xhinseve te shkurtra pampers per peshen 19 kg?
Mendoj se ketu kemi nje problem shume te madh dhe padyshim qe shqetesimi im ka nje pikenisje. Pikenisja jane programet televizive krejt te papershtatshme per femije. Nuk po them qe vetem ne shqiptaret e kemi kete problem, por e gjithe bota e ka ulur nivelin e kujdesit te rritjes se femijeve cdo dite e me shume.
Pothuajse te gjithe filmat vizatimore apo librat per femije kane brenda nje histori dashurie ne cift ku qofte njerezit apo kafshet i shprehin njeri-tjetrit dashurine me fjale apo edhe me veprime. Me kuptoni nuk jam kunder dashurise dhe qe ti mesojme femijet ta shprehin dashurine dhe te shohin sesi te rriturit ia shprehin ate sho-shoqit, por qe kjo te ndodhe ne cdo film dhe histori, per mua eshte nje gje krejtesisht e tepruar.
Nuk po hyj fare ne programet e zgjedhura per femije te moshes 5-10 vjec sepse zgjedhja dhe dublimi i tyre mendoj qe kane nevoje per pershtatje. Femijet shumicen e fjaleve "debil, idiot, qelbesire, kafshe zvarritese, tr.p, zhuls" e kane mesuar se pari nga televizori.
Une i lejoj femijet qe te shohin vetem nje film ne dite dhe cdo here ulem me ta per ta pare. Ju betohem qe Winnie the Pooh eshte filmi qe une do ta shihja me miliona here, po ashtu edhe Meri Popins apo edhe Magjistari i Ozit dhe "The sound of Music" dhe "Narnia".
Neper filma te tjere vizatimore me eshte dashur tu shpjegoj femijeve 7 vjecare kuptimin e fjales "seksi" edhe pse e vendosur ne gojen e nje prej personazheve te filmit "Shrek". C'tju them?
Ne vete, sepse ne jemi ata qe shkruajme, ne jemi ata qe ilustrojme, ne jemi ata qe bejme filma , ne jemi ata qe perkthejme, ne jemi ata qe dublojme e pershtasim ne shqip, ne qe perzgjedhim filma e libra, ne po i ngarkojme para kohe femijet tane me imformacion dhe impulse seksuale.
Femijet tashme e dine qe nese ka nje djale dhe nje vajze ne histori, ata do te puthen diku ne histori dhe do te martohen ne nje keshtjelle si Borebardha apo si Bukuroshja e Fjetur.
Sa pak histori kemi sot per rendesine e konsumimit te te gjitha llojeve te perimeve dhe frutave. Sa pak histori dhe filma kemi mbi faljen, e virtyte te tjera te cilat nuk i shohim te misheruara te brezi i ri.
Femijet jane krijesa shume te ndjeshme seksualisht dhe padyshim qe i perceptojne menjehere mesazhet e leshuara ne ambientin ku jetojme. Te rriturit bejne ato shakate pa kripe si te Duces "po he ke ndonje te dashur atje ne kopesht? apo "He moj te pelqen ndonje nga ata cunat e klases?" E pastaj cuditemi kur degjojme pergjigje nga nje 6 vjecare: "Jo, jo ata te klases time jane koti, mua me pelqen nje ne klasen e trete B".
Nuk kane faj femijet, jo. Jemi ne fajtore, qe nuk u japim ushqim shpirteror te shendetshem. Mendoni per ata femije qe nuk i kane prinderit gjate gjithe dites ne shtepi dhe kane akses televizori pafund.
Mos mendoni se edukata seksuale fillon ne moshen 14 apo 15 vjecare dhe vertitet vetem rreth riprodhimit. Jo! Edukata seksuale fillon ne nje moshe shume te vogel, qe atehere kur femijes i mesohet te ruaje privatesine e trupit te tij dhe perfshin nje pafundesi temash; qe nga seksi i sigurt dhe pastertia seksuale deri tek vetepermbajtja etj.
Po sa te lehte mund ta kene vetepermbajtjen keta femije kur qe ne kohen e pampersit shohin vetem kafshe e njerez qe puthen? Kesaj i them une dashuri qe ne kohen e pampersit...
Ju uroj nje fundjave te kendshmeme te shtrenjtet tuaj:-)
Ri-shkruhemi te henen,
Perzemersisht,
Edi Gogu
Dashuria eshte nje nder ndjenjat me te bukura dhe komplekse qe ne perjetojme pergjate jetes sone. Dashuria eshte nje ndjenje kaq madheshtore dhe shumeperfshirese. Ne kete copez shkrimi e kam fjalen specifikisht per ate lloj dashurie qe ndiejme ndaj nje mashkulli dhe qe na ben te perjetojme "ate lodrimin e fluturave ne stomak".
Eshte normale qe ne nje moshe te caktuar te ndjehesh ashtu per nje person te caktuar, por si i behet kur "bombardimi" me ngacmime dhe stimuj dashurore fillon qe ne kohen kur ti mban veshur poshte fustanit me lulka apo poshte xhinseve te shkurtra pampers per peshen 19 kg?
Mendoj se ketu kemi nje problem shume te madh dhe padyshim qe shqetesimi im ka nje pikenisje. Pikenisja jane programet televizive krejt te papershtatshme per femije. Nuk po them qe vetem ne shqiptaret e kemi kete problem, por e gjithe bota e ka ulur nivelin e kujdesit te rritjes se femijeve cdo dite e me shume.
Pothuajse te gjithe filmat vizatimore apo librat per femije kane brenda nje histori dashurie ne cift ku qofte njerezit apo kafshet i shprehin njeri-tjetrit dashurine me fjale apo edhe me veprime. Me kuptoni nuk jam kunder dashurise dhe qe ti mesojme femijet ta shprehin dashurine dhe te shohin sesi te rriturit ia shprehin ate sho-shoqit, por qe kjo te ndodhe ne cdo film dhe histori, per mua eshte nje gje krejtesisht e tepruar.
Nuk po hyj fare ne programet e zgjedhura per femije te moshes 5-10 vjec sepse zgjedhja dhe dublimi i tyre mendoj qe kane nevoje per pershtatje. Femijet shumicen e fjaleve "debil, idiot, qelbesire, kafshe zvarritese, tr.p, zhuls" e kane mesuar se pari nga televizori.
Une i lejoj femijet qe te shohin vetem nje film ne dite dhe cdo here ulem me ta per ta pare. Ju betohem qe Winnie the Pooh eshte filmi qe une do ta shihja me miliona here, po ashtu edhe Meri Popins apo edhe Magjistari i Ozit dhe "The sound of Music" dhe "Narnia".
Neper filma te tjere vizatimore me eshte dashur tu shpjegoj femijeve 7 vjecare kuptimin e fjales "seksi" edhe pse e vendosur ne gojen e nje prej personazheve te filmit "Shrek". C'tju them?
Ne vete, sepse ne jemi ata qe shkruajme, ne jemi ata qe ilustrojme, ne jemi ata qe bejme filma , ne jemi ata qe perkthejme, ne jemi ata qe dublojme e pershtasim ne shqip, ne qe perzgjedhim filma e libra, ne po i ngarkojme para kohe femijet tane me imformacion dhe impulse seksuale.
Femijet tashme e dine qe nese ka nje djale dhe nje vajze ne histori, ata do te puthen diku ne histori dhe do te martohen ne nje keshtjelle si Borebardha apo si Bukuroshja e Fjetur.
Sa pak histori kemi sot per rendesine e konsumimit te te gjitha llojeve te perimeve dhe frutave. Sa pak histori dhe filma kemi mbi faljen, e virtyte te tjera te cilat nuk i shohim te misheruara te brezi i ri.
Femijet jane krijesa shume te ndjeshme seksualisht dhe padyshim qe i perceptojne menjehere mesazhet e leshuara ne ambientin ku jetojme. Te rriturit bejne ato shakate pa kripe si te Duces "po he ke ndonje te dashur atje ne kopesht? apo "He moj te pelqen ndonje nga ata cunat e klases?" E pastaj cuditemi kur degjojme pergjigje nga nje 6 vjecare: "Jo, jo ata te klases time jane koti, mua me pelqen nje ne klasen e trete B".
Nuk kane faj femijet, jo. Jemi ne fajtore, qe nuk u japim ushqim shpirteror te shendetshem. Mendoni per ata femije qe nuk i kane prinderit gjate gjithe dites ne shtepi dhe kane akses televizori pafund.
Mos mendoni se edukata seksuale fillon ne moshen 14 apo 15 vjecare dhe vertitet vetem rreth riprodhimit. Jo! Edukata seksuale fillon ne nje moshe shume te vogel, qe atehere kur femijes i mesohet te ruaje privatesine e trupit te tij dhe perfshin nje pafundesi temash; qe nga seksi i sigurt dhe pastertia seksuale deri tek vetepermbajtja etj.
Po sa te lehte mund ta kene vetepermbajtjen keta femije kur qe ne kohen e pampersit shohin vetem kafshe e njerez qe puthen? Kesaj i them une dashuri qe ne kohen e pampersit...
Ju uroj nje fundjave te kendshmeme te shtrenjtet tuaj:-)
Ri-shkruhemi te henen,
Perzemersisht,
Edi Gogu
Thursday, March 4, 2010
Fat ne llumin e kafese turke...
Prape shi njerez,
Do te thoni ju qe kjo Edi nuk i eshte ndare shiut, por me duket se shiu nuk po i ndahet qiellit te Tiranes.
Jo se me ben ndonje peshtypje shume te vecante shiu jo, por ndersa po hidhja hapin e fundit per te dale nga dera kryesore e pallatit, shpetova mire pa me nxjerre syte vendit nja tri "cadra' qe nxitonin.
Them "cadra' qe nxitonin, sepse "padroneve" te cadrava vjole e bojeqielli u pashe vetem majat e cizmeve te gjata. Instiktivisht zgjata duart perpara cadrave dhe u terhoqa disa hapa pas qe furia e tyre te mos me "merrte driten e syve".
Ato u cuditen qe dikush u preu rrugen dhe kur hyne brenda ne shkalle u pame sy nder sy. Tri vajza jo me shume se shtatembedhjete vjec. Doja tu flisja qe te ishin me te kujdesshme, por kur pashe sesa te reja ishin, u mposhta dhe u dhashe vetem nje buzeqeshje. Edhe ato buzeqeshen, por nuk u mjaftuan me aq. "Ketu banon ...?"- me pyeten ato per nje fqinjen tone e cila njihet ne Tirane si nje nder fallxhoret me te famshme. "Po" - iu pergjigja une. Gezimi i tyre nuk mund te pershkruhej me fjale, por ishte mjaft i lexueshem ne fytyrat e tyre. "Perse e doni/" pyeta une per te marre nje pergjigje nga goja e tyre. "Si perse?- mu pergjigj njera. Po ajo te tregon fatin miii!- vazhdoi ajo duke ngjitur shkallet e duke kercitur takat super te larta.
Fqinja ime eshte shume e zgjuar. Ka tri vjet qe ka sajuar nje histori sikur "leximin e filxhanit" ja ka lene gjyshja ne amanetet e fundit dhe "vuuu" jane derdhur femrat e Tiranes dhe te rretheve nga jane e nga s'jane. O Zot i madh. Ne dite "trafiku" i fat kerkuesve shkon deri ne 30 veta. Tarifa normale e leximit te nje filxhani eshte 1000 leke ( 10mije leke te vjetra per ata qe perdorin sistemin e vjeter). Llogarite bejini vete mandej.
Nje dite kjo fqinja ime erdhi e me tha. "Te te shohe vellai jot nje filxhan ty per merak, se e di une qe e ke nje hall ti." Une qesha dhe ajo me tha, "S'me beson se qesh, por une kam bashkuar cifte vip-ash qe po ndaheshin moj mavri me boje"
Cdo dite ne shkallen tone ka "trafik te renduar". Gra, vajza, djem. Njehere kur nuk e dija "biznesin" e komshijes mendova se mos qe ndonje vaki dhe hapa syte per te pare lajmerimin e vdekjes ne murin e pallatit, por jo. Edhe te nesermen e njejta gje. Pastaj me "iluminuan" dhe fillova te mendoj qe njerezit jane ne nje krize shpirterore.
Ne nje kerkim per siguri, ne nje kerkim per te verteten, ne nje kerkim per pyetje qe kane te bejne me te ardhmen e tyre. Disa mendojne qe pergjigjet mund ti gjejne tek llumi i kafese me te lire turke qe blen fqinja ime dhe ua lexon ashtu si i do qejfi asaj.
Me dhimbsen njerezit qe vene e vijne tek ajo. Njerez te shtresave te ndryshme, njerez te kamur e njerez te keputur, njerez ne kerkim te "pergjigjeve" te halleve te tyre. Disa here u kam folur vajzave qe presin ne rradhe pas deres se shtepise se saj, por sapo kane ikur ato vendin e tyre e kane zene shume shpejt te tjera.
Fqinja ime me te ardhurat e tyre rimobiloi shtepine, bleu lacke e placke nga e para dhe i tall pas shpine te gjithe ata qe ikin te lumturuar pas leximit te filxhanit prej saj.
Ne te gjithe jemi ne kerkim. Ne nje kerkim te detajuar brenda vetes sone dhe ne nje kerkim te vazhdueshem jetesor. Kerkojme cdo dite. Kerkojme pergjigje te pyetjeve te medha te jetes si; Kush jam une? Cili eshte qellimi i jetes sime? Cili eshte kontributi im ne shoqeri? Cfare do te ndodhe me karrieren time profesionale nese une nuk bej sot zgjedhjen e duhur? Po sikur? A ka jete pas vdekjes? Cfare ndodh me pas? Ka edhe me shume pyetje, por une nuk po e zgjeroj listen e tyre te pafundme.
"Shpetimi" dhe "pergjigja" e duhur per shumicen jane horoskopi, magjia, orakulli kinez, leximi i gjetheve te pranveres, leximi i filxhanit te kafese, seancat e spiritualizmit, pelegrinazhi ne Malin e Sh'nanoit, vendosja e "nuskave" neper bluza apo pjese te shtepise e shume gjera te ngjashme me keto.
Po lexoja nje material ne Wikipedia per jeten dhe vepren e Leo Tolstoit dhe mesova se ai eshte njohur si nje njeri shume paqesor dhe kunder dhunes. Ajo qe me beri pershtypje eshte fakti qe Leo Tolstoi e kishte mbeshtetur jeten e tij ne besimin e Krishtere dhe ushtronte mesimin "kur te godasin ne njeren faqe, ktheji edhe tjetren".
Uaaa, sa e cuditshme dhe e fuqishme! Nje figure aq e njohur sa Leo Tolstoi, paska pasur edhe nje force karakteri te madhe te bazuar ne nje besim te vertete qe e ka nxitur ne nje jete te perkushtuar, sepse ai thoshte qe "nje i krishtere i vertete eshte ai qe kerkon persosmerine e vertete permes permbushjes se urdherimit te madh, atij qe te duash te afermin tend dhe Perendine si vetveten".
Pra i afermi i fqinjes sime jam edhe une. Ajo nuk me do aspak si vetveten, sepse mezi sa pret qe te me shese sapunin si djathe.
Fqinja ime ka vetem 4 klase shkolle dhe une nuk do ti zija kurre bese "Zotit" te
saj te cilit ajo i "kerkon pergjigjet e mistereve".
Me shume i ze bese Leo Tolstoit me nje barre mend dhe qe i ka peshuar mire filozofite e koherave, sesa fqinjes time qe numeron dhjetemijeshet nen driten e henes si Zeqo Pilafi.
Po ju le se ju mora ca nga koha juaj:-)
Mire u lexofshim neser:-)
Miqesisht,
Edi Gogu
Do te thoni ju qe kjo Edi nuk i eshte ndare shiut, por me duket se shiu nuk po i ndahet qiellit te Tiranes.
Jo se me ben ndonje peshtypje shume te vecante shiu jo, por ndersa po hidhja hapin e fundit per te dale nga dera kryesore e pallatit, shpetova mire pa me nxjerre syte vendit nja tri "cadra' qe nxitonin.
Them "cadra' qe nxitonin, sepse "padroneve" te cadrava vjole e bojeqielli u pashe vetem majat e cizmeve te gjata. Instiktivisht zgjata duart perpara cadrave dhe u terhoqa disa hapa pas qe furia e tyre te mos me "merrte driten e syve".
Ato u cuditen qe dikush u preu rrugen dhe kur hyne brenda ne shkalle u pame sy nder sy. Tri vajza jo me shume se shtatembedhjete vjec. Doja tu flisja qe te ishin me te kujdesshme, por kur pashe sesa te reja ishin, u mposhta dhe u dhashe vetem nje buzeqeshje. Edhe ato buzeqeshen, por nuk u mjaftuan me aq. "Ketu banon ...?"- me pyeten ato per nje fqinjen tone e cila njihet ne Tirane si nje nder fallxhoret me te famshme. "Po" - iu pergjigja une. Gezimi i tyre nuk mund te pershkruhej me fjale, por ishte mjaft i lexueshem ne fytyrat e tyre. "Perse e doni/" pyeta une per te marre nje pergjigje nga goja e tyre. "Si perse?- mu pergjigj njera. Po ajo te tregon fatin miii!- vazhdoi ajo duke ngjitur shkallet e duke kercitur takat super te larta.
Fqinja ime eshte shume e zgjuar. Ka tri vjet qe ka sajuar nje histori sikur "leximin e filxhanit" ja ka lene gjyshja ne amanetet e fundit dhe "vuuu" jane derdhur femrat e Tiranes dhe te rretheve nga jane e nga s'jane. O Zot i madh. Ne dite "trafiku" i fat kerkuesve shkon deri ne 30 veta. Tarifa normale e leximit te nje filxhani eshte 1000 leke ( 10mije leke te vjetra per ata qe perdorin sistemin e vjeter). Llogarite bejini vete mandej.
Nje dite kjo fqinja ime erdhi e me tha. "Te te shohe vellai jot nje filxhan ty per merak, se e di une qe e ke nje hall ti." Une qesha dhe ajo me tha, "S'me beson se qesh, por une kam bashkuar cifte vip-ash qe po ndaheshin moj mavri me boje"
Cdo dite ne shkallen tone ka "trafik te renduar". Gra, vajza, djem. Njehere kur nuk e dija "biznesin" e komshijes mendova se mos qe ndonje vaki dhe hapa syte per te pare lajmerimin e vdekjes ne murin e pallatit, por jo. Edhe te nesermen e njejta gje. Pastaj me "iluminuan" dhe fillova te mendoj qe njerezit jane ne nje krize shpirterore.
Ne nje kerkim per siguri, ne nje kerkim per te verteten, ne nje kerkim per pyetje qe kane te bejne me te ardhmen e tyre. Disa mendojne qe pergjigjet mund ti gjejne tek llumi i kafese me te lire turke qe blen fqinja ime dhe ua lexon ashtu si i do qejfi asaj.
Me dhimbsen njerezit qe vene e vijne tek ajo. Njerez te shtresave te ndryshme, njerez te kamur e njerez te keputur, njerez ne kerkim te "pergjigjeve" te halleve te tyre. Disa here u kam folur vajzave qe presin ne rradhe pas deres se shtepise se saj, por sapo kane ikur ato vendin e tyre e kane zene shume shpejt te tjera.
Fqinja ime me te ardhurat e tyre rimobiloi shtepine, bleu lacke e placke nga e para dhe i tall pas shpine te gjithe ata qe ikin te lumturuar pas leximit te filxhanit prej saj.
Ne te gjithe jemi ne kerkim. Ne nje kerkim te detajuar brenda vetes sone dhe ne nje kerkim te vazhdueshem jetesor. Kerkojme cdo dite. Kerkojme pergjigje te pyetjeve te medha te jetes si; Kush jam une? Cili eshte qellimi i jetes sime? Cili eshte kontributi im ne shoqeri? Cfare do te ndodhe me karrieren time profesionale nese une nuk bej sot zgjedhjen e duhur? Po sikur? A ka jete pas vdekjes? Cfare ndodh me pas? Ka edhe me shume pyetje, por une nuk po e zgjeroj listen e tyre te pafundme.
"Shpetimi" dhe "pergjigja" e duhur per shumicen jane horoskopi, magjia, orakulli kinez, leximi i gjetheve te pranveres, leximi i filxhanit te kafese, seancat e spiritualizmit, pelegrinazhi ne Malin e Sh'nanoit, vendosja e "nuskave" neper bluza apo pjese te shtepise e shume gjera te ngjashme me keto.
Po lexoja nje material ne Wikipedia per jeten dhe vepren e Leo Tolstoit dhe mesova se ai eshte njohur si nje njeri shume paqesor dhe kunder dhunes. Ajo qe me beri pershtypje eshte fakti qe Leo Tolstoi e kishte mbeshtetur jeten e tij ne besimin e Krishtere dhe ushtronte mesimin "kur te godasin ne njeren faqe, ktheji edhe tjetren".
Uaaa, sa e cuditshme dhe e fuqishme! Nje figure aq e njohur sa Leo Tolstoi, paska pasur edhe nje force karakteri te madhe te bazuar ne nje besim te vertete qe e ka nxitur ne nje jete te perkushtuar, sepse ai thoshte qe "nje i krishtere i vertete eshte ai qe kerkon persosmerine e vertete permes permbushjes se urdherimit te madh, atij qe te duash te afermin tend dhe Perendine si vetveten".
Pra i afermi i fqinjes sime jam edhe une. Ajo nuk me do aspak si vetveten, sepse mezi sa pret qe te me shese sapunin si djathe.
Fqinja ime ka vetem 4 klase shkolle dhe une nuk do ti zija kurre bese "Zotit" te
saj te cilit ajo i "kerkon pergjigjet e mistereve".
Me shume i ze bese Leo Tolstoit me nje barre mend dhe qe i ka peshuar mire filozofite e koherave, sesa fqinjes time qe numeron dhjetemijeshet nen driten e henes si Zeqo Pilafi.
Po ju le se ju mora ca nga koha juaj:-)
Mire u lexofshim neser:-)
Miqesisht,
Edi Gogu
Wednesday, March 3, 2010
Mami e "fshehur brenda mamit"...
Pershendetje miq,
Mbeta duke hedhur syte jashte dritares dhe pamja qe shoh eshte...qiell i pafund gri. Jo se kjo ne vetvehte eshte dicka e keqe, por gjendja ime shpirterore (megjithese jam paaakez e semure) i ngjason nje dite pranvere dhe ngjyrat e shpirtit tim stonojne me kete grine e zymte qe me vret syte.
Me duket sikur "cipeza" e qelqte ndan dy realitete te kunderta; harene dhe optimizmin e shpirtit tim dhe vranesine e zymtesine e dites gri.
Per te qene e sinqerte ndonjehere me ndodh qe keto dy realitete te mos jene kaq larg njera-tjetres, por... thjesht brenda personit tim.
Vetem une (sikunder edhe ju) mund ta kuptoj "rene e zeze" qe po afrohet dhe stuhine qe terbohet brenda shpirtit tim. I ndiej rete qe perplasen, i degjoj bubullimat dhe i ndiej vetetimat qe me djegin ndergjegjen.
Perpiqem, perpelitem, luftoj...
Askush pervec meje nuk e di se cfare "uragani" kam perbrenda shpirtit tim. Askush nuk e kupton sepse fytyra me shume mjeshtri ka stampuar buzeqeshjen e persosur dhe askush nuk mund te depertoje pertej saj. Buzeqeshja te carmatos dhe ne shumicen e rasteve e ke te veshtire qe te deshifrosh ate kodin e fshehte qe fshihet pas ndonje shenje nervoziteti qe i shpeton syve krejt padashje.
Atehere kur veshtrimi im tretet ne boshllek dhe mendja ime kerkon qe te shplodhet, syte e femijeve te mi jane pergjigja e pyetjes se paartikuluar ende me ze te larte prej meje.
"Ma, si e merzitur dukesh?" "Une?" "Po, ti". "Jo, c'ne. Nga e kupton?" "Po ja, i ke syte si te fikur".
Perpiqem, qe syte dhe zemren t'i bej njesh, por me kot. Aty ku nuk deperton dot askush, mund te depertoje sinqeriteti dhe vertetesia e femijeve te mi. Me kot shtirem sikur nuk kam asgje, sepse mprehtesise se shpirtit te tyre te cilter "nuk mund t'ua hedh dot". Ata dine ta lexojne qarte cdo gje. Nuk e di sesi munden, por e di qe ata munden.
Ndoshta ngaqe femijet tane na kane pare kur qajme dhe qeshim, na kane degjuar kur flasim me ze te ulet dhe kur ulerasim me ze te larte, na kane pare me floket te krehura bukur ashtu si edhe me koken te pushtuar nga bigudinat, na kane pare te gezuara dhe na kane pare te rrezuara nga zhgenjimi, na kane pare fitimtare dhe na kane pare te zvarritemi te mposhtura nga sfidat e humbura, na kane pare kur kemi qene vetvetja dhe mbase ju jemi neveritur kur ju kemi "prezantuar nje mami tjeter te fshehur brenda mamit qe ata jane mesuar te njohin".
Nuk ja vlen te shtiremi si te kendshme apo te durueshme me njerez te huaj apo qe nuk i njohim fare, nderkohe qe femijet tane na njohin ashtu si jemi ne te vertete. C'dobi ka "tu japim vaktin" komshinjve neper shkalle apo neper lagje, nderkohe qe u flasim keq dhe i dekurajojme femijet tane.
Femijet tane mund te jene te vegjel, por ata jane mesuesit e cmuar te jetes sone. Nje femije mund te mesoje me shume permes shembullit te jetes se prindit te tij, sesa permes fjaleve te cilat (nese jane e kunderta e menyres se jeteses) ne nje moment mund t'i marre era.
Nuk them qe ekziston nje qenie njerezore e persosur, por as nuk dua kurre qe ndonjehere femijet e mi te thone qe ata kane "pare nje mami tjeter te fshehur brenda mami Edit". Zoti me dhente hir dhe fuqi,qe te jem nje mama e dashur dhe e durueshme dhe mbi te gjitha e vertete ne dashuri, ne lote, ne beteja dhe ne humbje.
Qofshi mire pafund!
Mikesha juaj dashamirese,
Edi Gogu
Mbeta duke hedhur syte jashte dritares dhe pamja qe shoh eshte...qiell i pafund gri. Jo se kjo ne vetvehte eshte dicka e keqe, por gjendja ime shpirterore (megjithese jam paaakez e semure) i ngjason nje dite pranvere dhe ngjyrat e shpirtit tim stonojne me kete grine e zymte qe me vret syte.
Me duket sikur "cipeza" e qelqte ndan dy realitete te kunderta; harene dhe optimizmin e shpirtit tim dhe vranesine e zymtesine e dites gri.
Per te qene e sinqerte ndonjehere me ndodh qe keto dy realitete te mos jene kaq larg njera-tjetres, por... thjesht brenda personit tim.
Vetem une (sikunder edhe ju) mund ta kuptoj "rene e zeze" qe po afrohet dhe stuhine qe terbohet brenda shpirtit tim. I ndiej rete qe perplasen, i degjoj bubullimat dhe i ndiej vetetimat qe me djegin ndergjegjen.
Perpiqem, perpelitem, luftoj...
Askush pervec meje nuk e di se cfare "uragani" kam perbrenda shpirtit tim. Askush nuk e kupton sepse fytyra me shume mjeshtri ka stampuar buzeqeshjen e persosur dhe askush nuk mund te depertoje pertej saj. Buzeqeshja te carmatos dhe ne shumicen e rasteve e ke te veshtire qe te deshifrosh ate kodin e fshehte qe fshihet pas ndonje shenje nervoziteti qe i shpeton syve krejt padashje.
Atehere kur veshtrimi im tretet ne boshllek dhe mendja ime kerkon qe te shplodhet, syte e femijeve te mi jane pergjigja e pyetjes se paartikuluar ende me ze te larte prej meje.
"Ma, si e merzitur dukesh?" "Une?" "Po, ti". "Jo, c'ne. Nga e kupton?" "Po ja, i ke syte si te fikur".
Perpiqem, qe syte dhe zemren t'i bej njesh, por me kot. Aty ku nuk deperton dot askush, mund te depertoje sinqeriteti dhe vertetesia e femijeve te mi. Me kot shtirem sikur nuk kam asgje, sepse mprehtesise se shpirtit te tyre te cilter "nuk mund t'ua hedh dot". Ata dine ta lexojne qarte cdo gje. Nuk e di sesi munden, por e di qe ata munden.
Ndoshta ngaqe femijet tane na kane pare kur qajme dhe qeshim, na kane degjuar kur flasim me ze te ulet dhe kur ulerasim me ze te larte, na kane pare me floket te krehura bukur ashtu si edhe me koken te pushtuar nga bigudinat, na kane pare te gezuara dhe na kane pare te rrezuara nga zhgenjimi, na kane pare fitimtare dhe na kane pare te zvarritemi te mposhtura nga sfidat e humbura, na kane pare kur kemi qene vetvetja dhe mbase ju jemi neveritur kur ju kemi "prezantuar nje mami tjeter te fshehur brenda mamit qe ata jane mesuar te njohin".
Nuk ja vlen te shtiremi si te kendshme apo te durueshme me njerez te huaj apo qe nuk i njohim fare, nderkohe qe femijet tane na njohin ashtu si jemi ne te vertete. C'dobi ka "tu japim vaktin" komshinjve neper shkalle apo neper lagje, nderkohe qe u flasim keq dhe i dekurajojme femijet tane.
Femijet tane mund te jene te vegjel, por ata jane mesuesit e cmuar te jetes sone. Nje femije mund te mesoje me shume permes shembullit te jetes se prindit te tij, sesa permes fjaleve te cilat (nese jane e kunderta e menyres se jeteses) ne nje moment mund t'i marre era.
Nuk them qe ekziston nje qenie njerezore e persosur, por as nuk dua kurre qe ndonjehere femijet e mi te thone qe ata kane "pare nje mami tjeter te fshehur brenda mami Edit". Zoti me dhente hir dhe fuqi,qe te jem nje mama e dashur dhe e durueshme dhe mbi te gjitha e vertete ne dashuri, ne lote, ne beteja dhe ne humbje.
Qofshi mire pafund!
Mikesha juaj dashamirese,
Edi Gogu
Tuesday, March 2, 2010
"Homo" nga qejfi apo nga "halli"?
Pershendetje te dashura mikesha:-)
Si ju kam? Mos u ankoni me..., se po troket pranvera. E di qe do ankoheni per ditet e pafundme me shi, por nese ngrini syte permbi cadrat tuaja, do te vereni se neper peme kane filluar te celin sythat e pare te luleve. Nuk ka me bukur sesa te mendosh qe pertej ftohtesise se ajrit dhe zymtesise se qiellit, brishtesia e luleve te voglave te kumbullave te njofton per nje stine te re te bukur, me te ngrohte...
Kam dashur qe te shkruaj qe pardje, por problemet me kompjuterin tim nuk me lejuan, ndaj mezi po pres qe te "bise-shkruajme" se bashku. U cudita dhe hyra ne mendime te thella nje mbremja ndersa ndiqja nje spektakel televiziv qe ka lidhje me nje reality show shqiptar. U cudita nga nje fakt qe ndoshta mund tu kete bere pershtypje edhe shume te tjereve ashtu sikunder edhe mua.
Nje personazh pranoi publikisht preferencen e tij homoseksuale dhe jo vetem aq por e percolli mesazhin e tij ne publik me fjalet "mua keshtu me ka bere Zoti". Pa dashur te behem e keqe dhe gjykuese filloj dhe mendoj "valle te jete vertet keshtu?" I shkreti, c'e paska gjetur!!! Ai nuk do te jete i tille, "por ja qe nuk ka se c'ti beje"...
Nje pijedashes eshte i tille sepse ashtu e ka bere Zoti apo sepse atij i pelqen pija? Mendoj sepse i pelqen pija. Nje i apasionuar pas makinave te garave eshte i tille pasi ashtu e ka bere Zoti apo sepse ashtu i pelqen atij? Mendoj sepse ashtu i pelqen atij.
Nje femer qe vishet vetem me te bardha, vishet ashtu sepse ashtu e ka bere Zoti apo sepse ka zgjedhur qe te vishet me te bardha? Mendoj se ka zgjedhur qe te vishet me te bardha. Nje mashkull eshte tifoz i nje skuadre te caktuar futbolli sepse ashtu e ka bere Zoti apo sepse ashtu i pelqen atij? Padyshim, sepse ajo eshte zgjedhja e tij.
Ne kete realitet ku ne jetojme, gjithkush eshte i lire qe te beje ate zgjedhje qe i pelqen te beje, por ju lutem mos i vishni veset apo zgjedhjet e kujtdo qofshin si virtyte apo si heroizma te rralla!
Salla u perfshi nga nje entuziazem i shtirur pas fjaleve te spikeres qe tha "se duartrokitja qe degjohej ne sfond ishte e njerezve te kulturuar qe nuk kane paragjykime". Mu duk sikur po perjetonim perrallen e "Rrobave te reja te Mbretit" ku te gjithe oborrtaret nga frika se mos dukeshin budallenj nuk flisnin qe mbreti ishte lakuriq.
Mbeti vetem qe djali i gjykuar nga te gjithe (neper shtepite e tyre)te shpallej hero kombetar per kurajon e madhe dhe guximin e rralle qe pranoi perpara te gjitheve, prirjen e tij jonormale seksuale.
Them jonormale, sepse e tille eshte jo vetem ne Shqiperi, por ne te gjithe boten. E tille eshte dhe si e tille vazhdon te trajtohet, megjithese nga frika se mos quhemi "injorante apo anadollake" ne duartrokasim apo tundim koken ne shenje pranimi edhe atehere kur nuk jemi dakort.
Une nuk kam asgje kunder personit ne fjale, por kam shume gjera kunder stilit te tij te jeteses. Do ta kisha me te lehte ta pranoja stilin e tij te jeteses nese do te thoshte qe kjo eshte zgjedhja ime, sesa sorrollatjen e justifikimet pas fjalive te shumenjohura "epo keshtu na ka bere Zoti ne" apo "Kjo eshte nje semundje".
Jo! Homoseksualizmi eshte nje zgjedhje. Askurre nuk eshte nje tipar i lindur.
"Homoseksualizmi eshte deshire apo prirje per te patur marredhenie seksuale me nje njeri te te njejtit seks ne kundershtim me vete natyren"- cituar fjale per fjale nga fjalori i gjuhes Shqipe.
Nuk dua te gjykoj askend, por nuk mund te pranoj kurresesi qe vesi te me reklamohet si virtyt dhe madje te etiketohem si mendjembyllur ndaj... "perversitetit".
Mund te bini dakort apo dhe mund te jeni kunder, ky eshte vetem mendimi im, apo jo?
Mirepres mendimin tuaj,
Miqesisht,
Edi Gogu
Si ju kam? Mos u ankoni me..., se po troket pranvera. E di qe do ankoheni per ditet e pafundme me shi, por nese ngrini syte permbi cadrat tuaja, do te vereni se neper peme kane filluar te celin sythat e pare te luleve. Nuk ka me bukur sesa te mendosh qe pertej ftohtesise se ajrit dhe zymtesise se qiellit, brishtesia e luleve te voglave te kumbullave te njofton per nje stine te re te bukur, me te ngrohte...
Kam dashur qe te shkruaj qe pardje, por problemet me kompjuterin tim nuk me lejuan, ndaj mezi po pres qe te "bise-shkruajme" se bashku. U cudita dhe hyra ne mendime te thella nje mbremja ndersa ndiqja nje spektakel televiziv qe ka lidhje me nje reality show shqiptar. U cudita nga nje fakt qe ndoshta mund tu kete bere pershtypje edhe shume te tjereve ashtu sikunder edhe mua.
Nje personazh pranoi publikisht preferencen e tij homoseksuale dhe jo vetem aq por e percolli mesazhin e tij ne publik me fjalet "mua keshtu me ka bere Zoti". Pa dashur te behem e keqe dhe gjykuese filloj dhe mendoj "valle te jete vertet keshtu?" I shkreti, c'e paska gjetur!!! Ai nuk do te jete i tille, "por ja qe nuk ka se c'ti beje"...
Nje pijedashes eshte i tille sepse ashtu e ka bere Zoti apo sepse atij i pelqen pija? Mendoj sepse i pelqen pija. Nje i apasionuar pas makinave te garave eshte i tille pasi ashtu e ka bere Zoti apo sepse ashtu i pelqen atij? Mendoj sepse ashtu i pelqen atij.
Nje femer qe vishet vetem me te bardha, vishet ashtu sepse ashtu e ka bere Zoti apo sepse ka zgjedhur qe te vishet me te bardha? Mendoj se ka zgjedhur qe te vishet me te bardha. Nje mashkull eshte tifoz i nje skuadre te caktuar futbolli sepse ashtu e ka bere Zoti apo sepse ashtu i pelqen atij? Padyshim, sepse ajo eshte zgjedhja e tij.
Ne kete realitet ku ne jetojme, gjithkush eshte i lire qe te beje ate zgjedhje qe i pelqen te beje, por ju lutem mos i vishni veset apo zgjedhjet e kujtdo qofshin si virtyte apo si heroizma te rralla!
Salla u perfshi nga nje entuziazem i shtirur pas fjaleve te spikeres qe tha "se duartrokitja qe degjohej ne sfond ishte e njerezve te kulturuar qe nuk kane paragjykime". Mu duk sikur po perjetonim perrallen e "Rrobave te reja te Mbretit" ku te gjithe oborrtaret nga frika se mos dukeshin budallenj nuk flisnin qe mbreti ishte lakuriq.
Mbeti vetem qe djali i gjykuar nga te gjithe (neper shtepite e tyre)te shpallej hero kombetar per kurajon e madhe dhe guximin e rralle qe pranoi perpara te gjitheve, prirjen e tij jonormale seksuale.
Them jonormale, sepse e tille eshte jo vetem ne Shqiperi, por ne te gjithe boten. E tille eshte dhe si e tille vazhdon te trajtohet, megjithese nga frika se mos quhemi "injorante apo anadollake" ne duartrokasim apo tundim koken ne shenje pranimi edhe atehere kur nuk jemi dakort.
Une nuk kam asgje kunder personit ne fjale, por kam shume gjera kunder stilit te tij te jeteses. Do ta kisha me te lehte ta pranoja stilin e tij te jeteses nese do te thoshte qe kjo eshte zgjedhja ime, sesa sorrollatjen e justifikimet pas fjalive te shumenjohura "epo keshtu na ka bere Zoti ne" apo "Kjo eshte nje semundje".
Jo! Homoseksualizmi eshte nje zgjedhje. Askurre nuk eshte nje tipar i lindur.
"Homoseksualizmi eshte deshire apo prirje per te patur marredhenie seksuale me nje njeri te te njejtit seks ne kundershtim me vete natyren"- cituar fjale per fjale nga fjalori i gjuhes Shqipe.
Nuk dua te gjykoj askend, por nuk mund te pranoj kurresesi qe vesi te me reklamohet si virtyt dhe madje te etiketohem si mendjembyllur ndaj... "perversitetit".
Mund te bini dakort apo dhe mund te jeni kunder, ky eshte vetem mendimi im, apo jo?
Mirepres mendimin tuaj,
Miqesisht,
Edi Gogu
Subscribe to:
Posts (Atom)
