...sikur diten e fundit

Te dashur miq,

 Me duhet te nxitoj sot pasi pres qe te dal me nje miken time te vjeter (jo ne moshe) te universitetit. Ajo jeton ketu ne Londer dhe kenaqem vertet sa here qe na krijohet mundesia per tu takuar.
 

Nuk thone kot, "qe miqte e mire jane si vera, sa me e vjeter aq me e mire". Ndersa bisedonim duke shijuar nje mengjes te fresket dhe caj te zi (breakfast) mengjesi anglez me qumesht, e kapa veten duke artikuluar me ze te larte, moton time te perditshme.
 
Jeto cdo dite sikur te jete e fundit! Perpiqem qe ta jetoj cdo dite si te tille, duke bere cmos qe te le me te shtrenjtet e mi kujtime te dashura, te mira, te embla dhe duke ju sherbyer me kenaqesi, dashuri e perkushtim.
 
 Cdo sekonde eshte e shtenjte dhe e cmuar SOT, per neser nuk e di. Une shoh dhe jetoj te sotmen, e nesermja i mban vete mbi shpine, shqetesime dhe te papriturat e saj. Nuk po them qe bie ne pesimizem apo disfatizem per te nesermen, JO! 

 Po flas per "shtrydhjen" deri ne maksimum te cdo dite. Hmmm, shijon me shume se lengu i ftohte i portokallit te fresket ne nje mengjes kur je gdhire disi i sekelldisur.
 
 Ikaaaa, duke ju uruar nje dite te mrekullueshme1
 
 Me dashuri,

 Edi Gogu