Sa here e ze veten duke e qortuar po kete veten qe ne vend qe te heshtte, foli fjale qe duhet ti kishte nenshtruar nen kembet e heshtjes.
Sot dua te hesht per nje arsye tjeter, ndryshe nga cdo here.
Kam vendosur te hesht publikisht mbi ndjesite e mia qytetare per vrasjen e llahtarshme te turisteve çekë.
Kot te flas e te rrah uje ne ere. Zemren dhe shpirtin i kam plot. Plot me ndjesi te ndryshme...
Ka keqardhje, e shume ndenja te cilat po i le pa emer.
Kam nje lutje te pareshtur: " Meshirona o Zot!!!!!!!!"
Shpirti edhe mendja jane tejet te permbytur nga ndjesite. Nuk dua ti artikuloj.
Me del nga shpirti "Meshirona o Zot! Meshiroi femijet tane! Meshiroji familjet tona!
